Αξέχαστη εμπειρία, σ' ένα υπέροχο μείγμα ανατολής και δύσης, παρά τις επιφυλάξεις και τους ενδοιασμούς
Φέτος, για πρώτη φορά για τα δεδομένα των πενθήμερων εκδρομών του Σχολείου μας, ο προορισμός δεν ήταν η Θεσσαλονίκη, αλλά η Πόλη. Και, παρά το γεγονός ότι διατυπώθηκαν επιφυλάξεις και υπήρχαν ενδοιασμοί για την επιλογή αυτή λόγω του γενικότερου αρνητικά φορτισμένου κλίματος των ημερών, ανησυχιών και φόβων, ακόμη και αρνητικών στερεότυπων, η τελική έκβαση της εκδρομής έδωσε την καλύτερη απάντηση.
Με τις καλύτερες εντυπώσεις επέστρεψαν οι μαθητές της Γ’ τάξης του 4ου Γενικού Λυκείου Άρτας και οι 3 συνοδοί καθηγητές τους (Ελπίδα Τσιφετάκη, Δ/ντρια του Σχολείου, Κώστας Γκολομάζος, Υπ/ντής του Σχολείου και Μαρία Δέτσικα, καθηγήτρια), που βρέθηκαν για λίγο (από 7 έως 11 Δεκεμβρίου 2015) στη Βασιλίδα των Πόλεων, την Πόλη και τους γέμισε με συγκίνηση, γνώσεις και εμπειρίες.
Στην Κων/πολη. Στην Πόλη του μύθου και της Ιστορίας. Σε κάθε βήμα απομεινάρια του ένδοξου Βυζαντίου. Εκκλησιές που έγιναν τζαμιά ή μουσεία , εκκλησιές που έμειναν εκκλησίες, εκκλησίες που αφέθηκαν να ρημάξουν. Τείχη που χορτάριασαν και έγιναν χαλάσματα. Τείχη που αναστηλώνονται για να θυμίσουνε πικρά την κάποτε θεοφρούρητη Βασιλίδα. Μέγαρα οθωμανικά, αρτ νουβό, υπερσύγχρονοι γυάλινοι ουρανοξύστες, ξενοδοχεία κάθε κατηγορίας, ανταλλακτήρια, τράπεζες, σαλεπιτζήδες, μικροπωλητές, κουλουρτζήδες, που πουλάνε τα σιμίτια τους στο πολύβουο ετερόκλητο πλήθος που σπρώχνεται στους δρόμους. Τούρκοι, Κούρδοι, Ρωμιοί, Αρμένιοι, Εβραίοι και τουρίστες. Μυρωδιές από ναργιλέδες, τούρκικο καφέ, τσάι σε μικρά, γυάλινα, διάφανα ποτηράκια και μύδια, που ψήνονται στο δρόμο, ανακατεύονται με το αεράκι από τη θάλασσα του Μαρμαρά. Μυρωδιές από παστουρμάδες, μπαχαρικά κάθε λογής, από κεμπάπ, από αρώματα βαριά, μεθυστικά, ανατολίτικα. Η φωνή του μουεζίνη καλεί τους πιστούς πέντε φορές σε προσευχή. Κων/πολη. Τόσο οικεία, τόσο ελληνική, τόσο τούρκικη, τόσο παγκόσμια.
Βράδυ Δευτέρας φτάσαμε στην Πόλη και βγήκαμε να πάρουμε μια γεύση. Κοντά στο ξενοδοχείο μας, σε μια στροφή του δρόμου, σταθήκαμε άφωνοι μπροστά στη φωτισμένη Αγιά Σοφιά και απέναντί της το Μπλε Τζαμί. Ευκαιρία για φωτογραφίες, αλλά και μια πρώτη βουτιά στην Ιστορία. Εμείς και η Ιστορία. Αντιμέτωποι. Βυζαντινοί αυτοκράτορες και Οθωμανοί Σουλτάνοι.
Την άλλη μέρα, πρωί- πρωί, ξεκινήσαμε την ξενάγηση με τον Ερχάν, τον ξεναγό μας. Άρχοντας σημαίνει στα ελληνικά το όνομά του και αρχοντική ήταν και η ξενάγησή του. Ιππόδρομος, Τζαμί Σουλτάν –Αχμέτ (Το Μπλε Τζαμί πήρε το όνομά του από τα μπλε πλακίδια Ιζνίκ που κοσμούν το εσωτερικό του ), που φιλοδόξησε να ξεπεράσει σε ομορφιά και μεγαλοπρέπεια την Αγία Σοφία. Και εδώ παίρνουμε όλοι ένα καλό μάθημα σεβασμού στη διαφορετικότητα. Κι έπειτα, ο φόρος τιμής στην Αγιά Σοφιά. Στο θεωρείο του γυναικωνίτη κάτω από τις χρυσές ψηφίδες, που απέμειναν κάτω από τα τόξα των αψίδων. Απέναντι το Ιερό- που έγινε μιχράμπ; Ένας είναι ο Θεός, δηλώνουν οι αραβικές επιγραφές στις ασπίδες στους τοίχους, στο μεγαλόπρεπο τρούλο που στέκει μετέωρος. Προσευχηθήκαμε μπροστά στη Δέηση, θυμώσαμε μπροστά στον τάφο του Ενετού δόγη Δάνδολο. Ανάθεμα στα μίση και στο φανατισμό στο όνομα του Κυρίου- πρόφαση λεηλασίας για τους Σταυροφόρους.
Επισκεφτήκαμε τη Βασιλική Κιστέρνα, νοτιοδυτικά της Αγιά- Σοφιάς, στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ, τη μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή, που κατασκευάστηκε από τον Ιουστινιανό για να αποθηκεύει και να προμηθεύει νερό στο Μέγα Παλάτιον. Στον υποβλητικό της χώρο με την εξαίρετη ακουστική σήμερα δίνονται κονσέρτα. Πραγματοποιήσαμε την κρουαζιέρα στο Βόσπορο και θαυμάσαμε τόσο τις ευρωπαϊκές όσο και τις ασιατικές ακτές, τα παλιά ελληνικά χωριά αλλά και τις σύγχρονες αριστοκρατικές συνοικίες μέχρι και τη δεύτερη Κρεμαστή Γέφυρα του Βοσπόρου και τα Κάστρα της Ρωμυλίας και της Ανατολίας, Από τη μέρα μας δεν μπορούσε να λείψει και η επίσκεψή μας στο Kapali Carsi, με τα 4000 καταστήματα και φυσικά έγινε το απαραίτητο «παζάρι». Βραδιάζει και στο Βόσπορο ανάβουν σαν καντήλια σιγά –σιγά τα φώτα. Τι ομορφιά στα Θεραπειά και το Μπεμπέκ να απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα … Το βράδυ γλεντήσαμε σε μαγαζί με ανατολίτικους αλλά κι ελληνικούς ρυθμούς.
Η Τρίτη μέρα της εκδρομής μας είχε και αυτή να μας προσφέρει μοναδικές εμπειρίες. Πρώτη στάση στο Τοπ Καπί, κατοικία των Οθωμανών Σουλτάνων για περισσότερα από 400 χρόνια, από τα ωραιότερα δείγματα της οθωμανικής αστικής αρχιτεκτονικής, που πλέον έχει μετατραπεί σε Μουσείο. Προσκυνήσαμε ευλαβικά στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι και συναντηθήκαμε με τον Πατριάρχη. Συγκλονιστικές στιγμές για όλους μας. Μας καλοδέχθηκε με αγάπη και μας μίλησε από καρδιάς, για τις σχέσεις μεταξύ των λαών, για τη διαφορετικότητα, για την οικολογία, για την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών και μας έδωσε την ευλογία Του. Μας ρώτησε αν θα επισκεφτούμε το Ζωγράφειο και όταν του είπαμε ότι δεν καταφέραμε να κλείσουμε μια συνάντηση, αμέσως παίρνει στο τηλέφωνο το Δ/ντή του σχολείου και μας κλείνει ραντεβού την ίδια μέρα. Μας περιποιήθηκε στο Γραφείο του, προσφέροντάς μας νοστιμιές από την ιδιαίτερη πατρίδα του την Ίμβρο, μας έδωσε δώρα για μας και για το Μητροπολίτη μας. Φύγαμε με την ψυχή μας ανάλαφρη και γεμάτη αγάπη.
Επισκεφθήκαμε την Εκκλησία της Παναγιάς των Βλαχερνών και ψάλαμε και εμείς τον ακάθιστο Ύμνο, την Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στο Μπαλουκλί με το θαυματουργό αγιασμό και θυμηθήκαμε το μύθο του καλόγερου με τα μισοτηγανισμένα ψάρια και την Άλωση της Πόλης.
Το μεσημέρι μας περίμενε ο ευγενικός κ. Δεμιρντζόγλου, Δ/ντής του Ζωγράφειου Λυκείου. «Πρέπει να σας συμπάθησε πολύ ο Πατριάρχης για να πάρει αμέσως τηλέφωνο και να κλείσει ραντεβού μαζί μας» είπε. Μας ξενάγησε στο σχολείο που έκλεισε πάνω από 100 χρόνια ζωής, μας κάλεσε ως επίσημους προσκεκλημένους στο συνέδριο που διοργανώνει, μας φίλεψε γλυκά και δώρα και φύγαμε ανανεώνοντας τους δεσμούς μας με τη ρωμέικη ομογένεια.
Δεν πρέπει να παραλείψουμε και την περιήγησή μας στην πλατεία Taksim, την κοσμοπολίτικη συνοικία, περπατήσαμε στη Μεγάλη Οδό του Πέρα, θαυμάσαμε τα μοντέρνα μαγαζιά. Εδώ οι Ρωμιοί κυριαρχούσαν οικονομικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Σήμερα η οδός του Πέραν ή αλλιώς Istiklal (οδός Ανεξαρτησίας), με κατεύθυνση το Τούνελ του Γαλατά, είναι ο πιο πολυπληθής δρόμος της Τουρκίας, με τα υπέροχα νεοκλασικά και ιστορικά κτίρια να δεσπόζουν, όπως το Σισμανόγλειο, που στεγάζει στις μέρες μας το Ελληνικό Προξενείο, αλλά και εστιατόρια με τα παραδοσιακά κεμπάπ, ζαχαροπλαστεία και πολλά καταστήματα, δείγματα της δυτικότροπης σ' αυτό το σημείο πια Κωνσταντινούπολης.
Απαραίτητη και η στάση στην αιγυπτιακή αγορά, εκεί που οι μυρωδιές, τα χρώματα και τα αρώματα σε αιχμαλωτίζουν. Βουναλάκια από πολύχρωμα και μεθυστικά μπαχαρικά, λουκούμια, καφές, τσάι, παστουρμάδες και ένα σωρό άλλα, και κόσμος, κόσμος σαν πολύβουο μελίσσι να κάνει τα καθημερινά του ψώνια. Η ομορφιά της λεπτομέρειας με τον άνθρωπο στην καθημερινότητά του.
Οι μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα, οι εμπειρίες που αποκομίσαμε πολλές και σε λίγες γραμμές δεν μπορούμε να αποτυπώσουμε αυτά που είδαμε με τα μάτια της ψυχής μας.
Επιστροφή στην Ελλάδα. Μετά από μια σύντομη στάση για φαγητό στην όμορφη και παραδοσιακή Ξάνθη, φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη για την τελευταία διανυκτέρευση. Και την επομένη, αφού είδαμε το Λευκό Πύργο, τον Άγιο Δημήτριο, και το Βυζαντινό Μουσείο, πήραμε το δρόμο της επιστροφής με πρωτόγνωρα συναισθήματα και με μια συγκίνηση έκδηλη σε όλους μας.
Μια εμπειρία πρωτόγνωρη για τους μαθητές μας, που μας εντυπωσίασαν με την ωριμότητα, την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητά τους, ενώ ταυτόχρονα παρέμειναν παιδιά, που θα πει βλέπω τον κόσμο σαν να είναι η πρώτη φορά και το ζω σαν να είναι η τελευταία. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στη ζωή τους, να είναι γεροί και ανοιχτοί στις προκλήσεις των καιρών.
Όλοι ανανεώσαμε την υπόσχεση ότι θα ξαναπάμε στην Πόλη, να ξαναγευθούμε την αξέχαστη εμπειρία σ' ένα υπέροχο μείγμα ανατολής και δύσης!
Να ευχαριστήσουμε τα Νερά ΚΩΣΤΗΛΑΤΑ για την προσφορά τους σε νερά για τους μαθητές μας, καθώς και τη σοκολατοβιομηχανία ΙΟΝ
Φέτος, για πρώτη φορά για τα δεδομένα των πενθήμερων εκδρομών του Σχολείου μας, ο προορισμός δεν ήταν η Θεσσαλονίκη, αλλά η Πόλη. Και, παρά το γεγονός ότι διατυπώθηκαν επιφυλάξεις και υπήρχαν ενδοιασμοί για την επιλογή αυτή λόγω του γενικότερου αρνητικά φορτισμένου κλίματος των ημερών, ανησυχιών και φόβων, ακόμη και αρνητικών στερεότυπων, η τελική έκβαση της εκδρομής έδωσε την καλύτερη απάντηση.
Με τις καλύτερες εντυπώσεις επέστρεψαν οι μαθητές της Γ’ τάξης του 4ου Γενικού Λυκείου Άρτας και οι 3 συνοδοί καθηγητές τους (Ελπίδα Τσιφετάκη, Δ/ντρια του Σχολείου, Κώστας Γκολομάζος, Υπ/ντής του Σχολείου και Μαρία Δέτσικα, καθηγήτρια), που βρέθηκαν για λίγο (από 7 έως 11 Δεκεμβρίου 2015) στη Βασιλίδα των Πόλεων, την Πόλη και τους γέμισε με συγκίνηση, γνώσεις και εμπειρίες.
Στην Κων/πολη. Στην Πόλη του μύθου και της Ιστορίας. Σε κάθε βήμα απομεινάρια του ένδοξου Βυζαντίου. Εκκλησιές που έγιναν τζαμιά ή μουσεία , εκκλησιές που έμειναν εκκλησίες, εκκλησίες που αφέθηκαν να ρημάξουν. Τείχη που χορτάριασαν και έγιναν χαλάσματα. Τείχη που αναστηλώνονται για να θυμίσουνε πικρά την κάποτε θεοφρούρητη Βασιλίδα. Μέγαρα οθωμανικά, αρτ νουβό, υπερσύγχρονοι γυάλινοι ουρανοξύστες, ξενοδοχεία κάθε κατηγορίας, ανταλλακτήρια, τράπεζες, σαλεπιτζήδες, μικροπωλητές, κουλουρτζήδες, που πουλάνε τα σιμίτια τους στο πολύβουο ετερόκλητο πλήθος που σπρώχνεται στους δρόμους. Τούρκοι, Κούρδοι, Ρωμιοί, Αρμένιοι, Εβραίοι και τουρίστες. Μυρωδιές από ναργιλέδες, τούρκικο καφέ, τσάι σε μικρά, γυάλινα, διάφανα ποτηράκια και μύδια, που ψήνονται στο δρόμο, ανακατεύονται με το αεράκι από τη θάλασσα του Μαρμαρά. Μυρωδιές από παστουρμάδες, μπαχαρικά κάθε λογής, από κεμπάπ, από αρώματα βαριά, μεθυστικά, ανατολίτικα. Η φωνή του μουεζίνη καλεί τους πιστούς πέντε φορές σε προσευχή. Κων/πολη. Τόσο οικεία, τόσο ελληνική, τόσο τούρκικη, τόσο παγκόσμια.
Βράδυ Δευτέρας φτάσαμε στην Πόλη και βγήκαμε να πάρουμε μια γεύση. Κοντά στο ξενοδοχείο μας, σε μια στροφή του δρόμου, σταθήκαμε άφωνοι μπροστά στη φωτισμένη Αγιά Σοφιά και απέναντί της το Μπλε Τζαμί. Ευκαιρία για φωτογραφίες, αλλά και μια πρώτη βουτιά στην Ιστορία. Εμείς και η Ιστορία. Αντιμέτωποι. Βυζαντινοί αυτοκράτορες και Οθωμανοί Σουλτάνοι.
Την άλλη μέρα, πρωί- πρωί, ξεκινήσαμε την ξενάγηση με τον Ερχάν, τον ξεναγό μας. Άρχοντας σημαίνει στα ελληνικά το όνομά του και αρχοντική ήταν και η ξενάγησή του. Ιππόδρομος, Τζαμί Σουλτάν –Αχμέτ (Το Μπλε Τζαμί πήρε το όνομά του από τα μπλε πλακίδια Ιζνίκ που κοσμούν το εσωτερικό του ), που φιλοδόξησε να ξεπεράσει σε ομορφιά και μεγαλοπρέπεια την Αγία Σοφία. Και εδώ παίρνουμε όλοι ένα καλό μάθημα σεβασμού στη διαφορετικότητα. Κι έπειτα, ο φόρος τιμής στην Αγιά Σοφιά. Στο θεωρείο του γυναικωνίτη κάτω από τις χρυσές ψηφίδες, που απέμειναν κάτω από τα τόξα των αψίδων. Απέναντι το Ιερό- που έγινε μιχράμπ; Ένας είναι ο Θεός, δηλώνουν οι αραβικές επιγραφές στις ασπίδες στους τοίχους, στο μεγαλόπρεπο τρούλο που στέκει μετέωρος. Προσευχηθήκαμε μπροστά στη Δέηση, θυμώσαμε μπροστά στον τάφο του Ενετού δόγη Δάνδολο. Ανάθεμα στα μίση και στο φανατισμό στο όνομα του Κυρίου- πρόφαση λεηλασίας για τους Σταυροφόρους.
Επισκεφτήκαμε τη Βασιλική Κιστέρνα, νοτιοδυτικά της Αγιά- Σοφιάς, στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ, τη μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή, που κατασκευάστηκε από τον Ιουστινιανό για να αποθηκεύει και να προμηθεύει νερό στο Μέγα Παλάτιον. Στον υποβλητικό της χώρο με την εξαίρετη ακουστική σήμερα δίνονται κονσέρτα. Πραγματοποιήσαμε την κρουαζιέρα στο Βόσπορο και θαυμάσαμε τόσο τις ευρωπαϊκές όσο και τις ασιατικές ακτές, τα παλιά ελληνικά χωριά αλλά και τις σύγχρονες αριστοκρατικές συνοικίες μέχρι και τη δεύτερη Κρεμαστή Γέφυρα του Βοσπόρου και τα Κάστρα της Ρωμυλίας και της Ανατολίας, Από τη μέρα μας δεν μπορούσε να λείψει και η επίσκεψή μας στο Kapali Carsi, με τα 4000 καταστήματα και φυσικά έγινε το απαραίτητο «παζάρι». Βραδιάζει και στο Βόσπορο ανάβουν σαν καντήλια σιγά –σιγά τα φώτα. Τι ομορφιά στα Θεραπειά και το Μπεμπέκ να απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα … Το βράδυ γλεντήσαμε σε μαγαζί με ανατολίτικους αλλά κι ελληνικούς ρυθμούς.
Η Τρίτη μέρα της εκδρομής μας είχε και αυτή να μας προσφέρει μοναδικές εμπειρίες. Πρώτη στάση στο Τοπ Καπί, κατοικία των Οθωμανών Σουλτάνων για περισσότερα από 400 χρόνια, από τα ωραιότερα δείγματα της οθωμανικής αστικής αρχιτεκτονικής, που πλέον έχει μετατραπεί σε Μουσείο. Προσκυνήσαμε ευλαβικά στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι και συναντηθήκαμε με τον Πατριάρχη. Συγκλονιστικές στιγμές για όλους μας. Μας καλοδέχθηκε με αγάπη και μας μίλησε από καρδιάς, για τις σχέσεις μεταξύ των λαών, για τη διαφορετικότητα, για την οικολογία, για την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών και μας έδωσε την ευλογία Του. Μας ρώτησε αν θα επισκεφτούμε το Ζωγράφειο και όταν του είπαμε ότι δεν καταφέραμε να κλείσουμε μια συνάντηση, αμέσως παίρνει στο τηλέφωνο το Δ/ντή του σχολείου και μας κλείνει ραντεβού την ίδια μέρα. Μας περιποιήθηκε στο Γραφείο του, προσφέροντάς μας νοστιμιές από την ιδιαίτερη πατρίδα του την Ίμβρο, μας έδωσε δώρα για μας και για το Μητροπολίτη μας. Φύγαμε με την ψυχή μας ανάλαφρη και γεμάτη αγάπη.
Επισκεφθήκαμε την Εκκλησία της Παναγιάς των Βλαχερνών και ψάλαμε και εμείς τον ακάθιστο Ύμνο, την Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στο Μπαλουκλί με το θαυματουργό αγιασμό και θυμηθήκαμε το μύθο του καλόγερου με τα μισοτηγανισμένα ψάρια και την Άλωση της Πόλης.
Το μεσημέρι μας περίμενε ο ευγενικός κ. Δεμιρντζόγλου, Δ/ντής του Ζωγράφειου Λυκείου. «Πρέπει να σας συμπάθησε πολύ ο Πατριάρχης για να πάρει αμέσως τηλέφωνο και να κλείσει ραντεβού μαζί μας» είπε. Μας ξενάγησε στο σχολείο που έκλεισε πάνω από 100 χρόνια ζωής, μας κάλεσε ως επίσημους προσκεκλημένους στο συνέδριο που διοργανώνει, μας φίλεψε γλυκά και δώρα και φύγαμε ανανεώνοντας τους δεσμούς μας με τη ρωμέικη ομογένεια.
Δεν πρέπει να παραλείψουμε και την περιήγησή μας στην πλατεία Taksim, την κοσμοπολίτικη συνοικία, περπατήσαμε στη Μεγάλη Οδό του Πέρα, θαυμάσαμε τα μοντέρνα μαγαζιά. Εδώ οι Ρωμιοί κυριαρχούσαν οικονομικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Σήμερα η οδός του Πέραν ή αλλιώς Istiklal (οδός Ανεξαρτησίας), με κατεύθυνση το Τούνελ του Γαλατά, είναι ο πιο πολυπληθής δρόμος της Τουρκίας, με τα υπέροχα νεοκλασικά και ιστορικά κτίρια να δεσπόζουν, όπως το Σισμανόγλειο, που στεγάζει στις μέρες μας το Ελληνικό Προξενείο, αλλά και εστιατόρια με τα παραδοσιακά κεμπάπ, ζαχαροπλαστεία και πολλά καταστήματα, δείγματα της δυτικότροπης σ' αυτό το σημείο πια Κωνσταντινούπολης.
Απαραίτητη και η στάση στην αιγυπτιακή αγορά, εκεί που οι μυρωδιές, τα χρώματα και τα αρώματα σε αιχμαλωτίζουν. Βουναλάκια από πολύχρωμα και μεθυστικά μπαχαρικά, λουκούμια, καφές, τσάι, παστουρμάδες και ένα σωρό άλλα, και κόσμος, κόσμος σαν πολύβουο μελίσσι να κάνει τα καθημερινά του ψώνια. Η ομορφιά της λεπτομέρειας με τον άνθρωπο στην καθημερινότητά του.
Οι μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα, οι εμπειρίες που αποκομίσαμε πολλές και σε λίγες γραμμές δεν μπορούμε να αποτυπώσουμε αυτά που είδαμε με τα μάτια της ψυχής μας.
Επιστροφή στην Ελλάδα. Μετά από μια σύντομη στάση για φαγητό στην όμορφη και παραδοσιακή Ξάνθη, φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη για την τελευταία διανυκτέρευση. Και την επομένη, αφού είδαμε το Λευκό Πύργο, τον Άγιο Δημήτριο, και το Βυζαντινό Μουσείο, πήραμε το δρόμο της επιστροφής με πρωτόγνωρα συναισθήματα και με μια συγκίνηση έκδηλη σε όλους μας.
Μια εμπειρία πρωτόγνωρη για τους μαθητές μας, που μας εντυπωσίασαν με την ωριμότητα, την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητά τους, ενώ ταυτόχρονα παρέμειναν παιδιά, που θα πει βλέπω τον κόσμο σαν να είναι η πρώτη φορά και το ζω σαν να είναι η τελευταία. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στη ζωή τους, να είναι γεροί και ανοιχτοί στις προκλήσεις των καιρών.
Όλοι ανανεώσαμε την υπόσχεση ότι θα ξαναπάμε στην Πόλη, να ξαναγευθούμε την αξέχαστη εμπειρία σ' ένα υπέροχο μείγμα ανατολής και δύσης!
Να ευχαριστήσουμε τα Νερά ΚΩΣΤΗΛΑΤΑ για την προσφορά τους σε νερά για τους μαθητές μας, καθώς και τη σοκολατοβιομηχανία ΙΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.