Προς "προδομένους υπεραριστερούς" το ανάγνωσμα...
Ένα από τα χαρακτηριστικά της αριστεράς είναι και τα οράματά της κι όχι γιατί δεν τα βλέπουμε σε άλλες ιδεολογίες αλλά γιατί σε έναν λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο που κυριαρχεί ο καπιταλισμός, η τεχνοκρατία και η παγκοσμιοποίηση ο στόχος είναι ο έλεγχος και η κυριαρχία των λίγων και ισχυρών απέναντι στους πολλούς.
Τα οράματα της αριστεράς έχουν ταξικό πρόσημο και διακηρύσσουν την ισότητα, την ισονομία, την αξιοκρατία, την δικαιοσύνη κι αυτό αφορά όλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν κόμμα της Ευρωπαϊκής αριστεράς, αναγνωρίζει τον θεσμό και το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, θέτοντας όμως σαν κριτήριο οι χώρες που την αποτελούν να είναι δημοκρατικά ισόνομες κι όχι να αντιμετωπίζονται κάποιες σαν τους «φτωχούς συγγενείς».
Εδώ λοιπόν είναι και η διαφορά όλων των σημερινών αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων σε σχέση με των νεοφιλελεύθερων-χριστιανοδημοκρατών-σοσιαλδημοκρατών, που κυριαρχούν και πλέον ακολουθούν κοινή πορεία.
- Ποιοι κυβερνούν μέχρι σήμερα όλη την ΕΕ;
- Όλοι οι προηγούμενοι!
- Πόσοι έχουν εκλέξει μέχρι σήμερα κυβέρνηση με αριστερή πλειοψηφία;
– Εμείς!
Μέσα λοιπόν σε αυτές τις αντίξοες για την αριστερά συνθήκες μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πάλεψε και διαπραγματεύτηκε με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, όπως και γνωστό ήταν εξ αρχής ότι θα κάνανε και κάνανε τα πάντα για να την υπονομεύσουν, να την τσακίσουν και να την ρίξουν, «οι εντός εκτός κι επί τα αυτά»
Και φτάσαμε στο σήμερα κι αντί να διαχειριστούμε τα βήματα της υποχώρησης όλοι μαζί και ενωμένοι σχεδιάζοντας την επόμενη κίνηση που θα μας ξαναβγάλει μπροστά καλούμαστε να αντικρούσουμε κατηγορίες «προδοσίας» όχι μόνο από τους «άλλους» αλλά από τους ίδιους τους μέχρι χθες συντρόφους μας…..
Η κυβέρνηση παραιτήθηκε και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προκηρύσσει ξανά εκλογές μετά από το αδιέξοδο που βρέθηκε χάνοντας την δεδηλωμένη.
Αυτό που δεν κατάφεραν «οι άλλοι», το καταφέραμε μόνοι μας!
Μέσα σε όλη αυτή την μοιρολατρία, την γκρίνια και τις κατάρες, μού δημιουργούνται και κάποια εύλογα ερωτήματα προς όλους τους «υπεραριστερούς» προδομένους συντρόφους, αλλά και στους άλλους που αισθάνονται προδομένοι:
Θέλουν δηλαδή να μας πουν πως αυτοί βάδιζαν πάντα με πρόγραμμα στην ζωή τους και το τηρούσαν στο ακέραιο;
Έβαζαν στόχους και τους πετύχαιναν με την μια;
Κανείς ποτέ δεν τους στάθηκε εμπόδιο;
Ό,τι κι αν αξίωναν το κέρδιζαν πάντα με το δίκιο τους και μόνο;
Κι αν έχαναν, τα παρατούσαν και φεύγανε;
Από την τράπεζα που δανείστηκαν, ακόμη κι αν τους κορόιδεψε ή τα δανείστηκε ο-η σύντροφός τους στο όνομα τους, είπαν δεν σας πληρώνω μια και δώστε μου κι άλλα γιατί ο αλήτης ή η αλήτισσα έφυγε και μου τα έφαγε όλα και δεν έχω να ζήσω τα παιδιά μου κι άμα θέλω σας τα πληρώνω; και η τράπεζα τους είπε ναι;
Είχαν πάντα σωστό οικονομικό κουμάντο και δεν έπεσαν ποτέ έξω με τα έξοδά τους;
Δεν βρέθηκαν ποτέ στην θέση να θέλουν να σταθούν αλληλέγγυα σε κάποιον που υποφέρει και να μην τους περίσσευαν;
Δεν στερήθηκαν ποτέ κάτι από τον εαυτό τους, για να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπό τους;
Και τέλος, τα ποσοστά 36,34% των βουλευτικών και 62% του δημοψηφίσματος, γι αυτούς, αντιπροσωπεύουν ανθρώπους που περπατούσαν με το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ σε βιβλιαράκι, σαν του ΜΑΟ;
Αστεία ερωτήματα, αλλά, με όλα όσα ακούω τέτοια, μου προκύπτουν, γιατί ως γνωστό «Γίνε εσύ πρώτα η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο», ο Γκάντι το είπε.
Καλή δύναμη και καλό Αγώνα σε όλους μας
γράφει η Ελένη Γερούκη στο ιδεολόγιο
Τα οράματα της αριστεράς έχουν ταξικό πρόσημο και διακηρύσσουν την ισότητα, την ισονομία, την αξιοκρατία, την δικαιοσύνη κι αυτό αφορά όλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν κόμμα της Ευρωπαϊκής αριστεράς, αναγνωρίζει τον θεσμό και το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, θέτοντας όμως σαν κριτήριο οι χώρες που την αποτελούν να είναι δημοκρατικά ισόνομες κι όχι να αντιμετωπίζονται κάποιες σαν τους «φτωχούς συγγενείς».
Εδώ λοιπόν είναι και η διαφορά όλων των σημερινών αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων σε σχέση με των νεοφιλελεύθερων-χριστιανοδημοκρατών-σοσιαλδημοκρατών, που κυριαρχούν και πλέον ακολουθούν κοινή πορεία.
- Ποιοι κυβερνούν μέχρι σήμερα όλη την ΕΕ;
- Όλοι οι προηγούμενοι!
- Πόσοι έχουν εκλέξει μέχρι σήμερα κυβέρνηση με αριστερή πλειοψηφία;
– Εμείς!
Μέσα λοιπόν σε αυτές τις αντίξοες για την αριστερά συνθήκες μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πάλεψε και διαπραγματεύτηκε με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, όπως και γνωστό ήταν εξ αρχής ότι θα κάνανε και κάνανε τα πάντα για να την υπονομεύσουν, να την τσακίσουν και να την ρίξουν, «οι εντός εκτός κι επί τα αυτά»
Και φτάσαμε στο σήμερα κι αντί να διαχειριστούμε τα βήματα της υποχώρησης όλοι μαζί και ενωμένοι σχεδιάζοντας την επόμενη κίνηση που θα μας ξαναβγάλει μπροστά καλούμαστε να αντικρούσουμε κατηγορίες «προδοσίας» όχι μόνο από τους «άλλους» αλλά από τους ίδιους τους μέχρι χθες συντρόφους μας…..
Η κυβέρνηση παραιτήθηκε και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προκηρύσσει ξανά εκλογές μετά από το αδιέξοδο που βρέθηκε χάνοντας την δεδηλωμένη.
Αυτό που δεν κατάφεραν «οι άλλοι», το καταφέραμε μόνοι μας!
Μέσα σε όλη αυτή την μοιρολατρία, την γκρίνια και τις κατάρες, μού δημιουργούνται και κάποια εύλογα ερωτήματα προς όλους τους «υπεραριστερούς» προδομένους συντρόφους, αλλά και στους άλλους που αισθάνονται προδομένοι:
Θέλουν δηλαδή να μας πουν πως αυτοί βάδιζαν πάντα με πρόγραμμα στην ζωή τους και το τηρούσαν στο ακέραιο;
Έβαζαν στόχους και τους πετύχαιναν με την μια;
Κανείς ποτέ δεν τους στάθηκε εμπόδιο;
Ό,τι κι αν αξίωναν το κέρδιζαν πάντα με το δίκιο τους και μόνο;
Κι αν έχαναν, τα παρατούσαν και φεύγανε;
Από την τράπεζα που δανείστηκαν, ακόμη κι αν τους κορόιδεψε ή τα δανείστηκε ο-η σύντροφός τους στο όνομα τους, είπαν δεν σας πληρώνω μια και δώστε μου κι άλλα γιατί ο αλήτης ή η αλήτισσα έφυγε και μου τα έφαγε όλα και δεν έχω να ζήσω τα παιδιά μου κι άμα θέλω σας τα πληρώνω; και η τράπεζα τους είπε ναι;
Είχαν πάντα σωστό οικονομικό κουμάντο και δεν έπεσαν ποτέ έξω με τα έξοδά τους;
Δεν βρέθηκαν ποτέ στην θέση να θέλουν να σταθούν αλληλέγγυα σε κάποιον που υποφέρει και να μην τους περίσσευαν;
Δεν στερήθηκαν ποτέ κάτι από τον εαυτό τους, για να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπό τους;
Και τέλος, τα ποσοστά 36,34% των βουλευτικών και 62% του δημοψηφίσματος, γι αυτούς, αντιπροσωπεύουν ανθρώπους που περπατούσαν με το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ σε βιβλιαράκι, σαν του ΜΑΟ;
Αστεία ερωτήματα, αλλά, με όλα όσα ακούω τέτοια, μου προκύπτουν, γιατί ως γνωστό «Γίνε εσύ πρώτα η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο», ο Γκάντι το είπε.
Καλή δύναμη και καλό Αγώνα σε όλους μας
γράφει η Ελένη Γερούκη στο ιδεολόγιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.