Η "φιλάνθρωπη" κυρία Μαριάννα είναι η απαντοχή μας;
Πέρυσι, στις 15 Φλεβάρη 2013, έγραφα (διαβάστε εδώ) για την 15η Φεβρουαρίου, που έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου.
Έγραφα ότι αυτή η μέρα ανήκει στα παιδιά που μάχονται σε κάποιο νοσοκομείο για τη ζωή τους και παρέθετα κάποια διεθνή στοιχεία, όπως:
"Κάθε χρόνο, περίπου 250.000 παιδιά νοσούν από καρκίνο, από τα οποία μόνο 20% έχει δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα.
Πάνω από 150.000 θάνατοι κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας σε όλα τα παιδιά."
Υπήρχαν και στοιχεία για το τι συνέβαινε στην Ελλάδα, όπως ότι:
"το 1/3 των παιδιών ζούνε στο επίπεδο της φτώχειας και δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Οι εξειδικευμένες μονάδες υποχρηματοδοτούνται, καθώς πλέον το ζητούμενο δεν είναι η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία, αλλά η εξοικονόμηση χρημάτων."
Κατέληγα με μια αυτονόητη σκέψη, ότι:
"πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ξαναρίξουμε το βάρος στις βασικές προτεραιότητες της ζωής: Στην υγεία, στην παιδεία, στον πολιτισμό, στη νέα γενιά, σε ό,τι μας κάνει ανθρώπινους..."
Γυρνώντας στο σήμερα, 365 ημέρες αργότερα, ο καθένας μας μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Η συνειδητή υποβάθμιση της δημόσιου συστήματος πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας, κρατάει όλο και μεγαλύτερο μέρος του λαού, που υποφέρει από τις πολιτικές λιτότητας και την φτώχεια, μακριά από τις υπηρεσίες υγείας και τις δυνατότητες έγκαιρης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
Βλέπετε, στην φιλοσοφία του Σαμαρά και του κυρίου Στουρνάρα, όπως αυτή γίνεται αντιληπτή δια χειρός Αδώνιδος, δεν χωράμε όλοι, για έναν απλό λόγο: Δεν έχουμε όλοι τα λεφτά για να απολαμβάνουμε τις υπηρεσίες του Ιατρικού Κέντρου.
Έτσι, 365 ημέρες αργότερα, αυτό που έχουμε πλέον να περιμένουμε είναι, όταν το παιδί μας βρίσκεται πια σε τελικό στάδιο, να βρεθεί μια "φιλάνθρωπη" κυρία Μαριάννα που το MEGAλο της κανάλι θα εκθειάζει τις "άοκνες προσπάθειές της για να ανακουφίσει τον πόνο των μικρών μας φίλων"...
Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε τι συμβαίνει και τι πρέπει να κάνουμε για να ανατρέψουμε τα μαύρα πέπλα που τυλίγουν τις ζωές μας, τόσο πιο καλές υπηρεσίες θα έχουμε προσφέρει στα παιδιά μας...
Πέρυσι, στις 15 Φλεβάρη 2013, έγραφα (διαβάστε εδώ) για την 15η Φεβρουαρίου, που έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου.Έγραφα ότι αυτή η μέρα ανήκει στα παιδιά που μάχονται σε κάποιο νοσοκομείο για τη ζωή τους και παρέθετα κάποια διεθνή στοιχεία, όπως:
"Κάθε χρόνο, περίπου 250.000 παιδιά νοσούν από καρκίνο, από τα οποία μόνο 20% έχει δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα.
Πάνω από 150.000 θάνατοι κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας σε όλα τα παιδιά."
Υπήρχαν και στοιχεία για το τι συνέβαινε στην Ελλάδα, όπως ότι:
"το 1/3 των παιδιών ζούνε στο επίπεδο της φτώχειας και δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Οι εξειδικευμένες μονάδες υποχρηματοδοτούνται, καθώς πλέον το ζητούμενο δεν είναι η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία, αλλά η εξοικονόμηση χρημάτων."
Κατέληγα με μια αυτονόητη σκέψη, ότι:
"πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ξαναρίξουμε το βάρος στις βασικές προτεραιότητες της ζωής: Στην υγεία, στην παιδεία, στον πολιτισμό, στη νέα γενιά, σε ό,τι μας κάνει ανθρώπινους..."
Γυρνώντας στο σήμερα, 365 ημέρες αργότερα, ο καθένας μας μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Η συνειδητή υποβάθμιση της δημόσιου συστήματος πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας, κρατάει όλο και μεγαλύτερο μέρος του λαού, που υποφέρει από τις πολιτικές λιτότητας και την φτώχεια, μακριά από τις υπηρεσίες υγείας και τις δυνατότητες έγκαιρης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
Βλέπετε, στην φιλοσοφία του Σαμαρά και του κυρίου Στουρνάρα, όπως αυτή γίνεται αντιληπτή δια χειρός Αδώνιδος, δεν χωράμε όλοι, για έναν απλό λόγο: Δεν έχουμε όλοι τα λεφτά για να απολαμβάνουμε τις υπηρεσίες του Ιατρικού Κέντρου.
Έτσι, 365 ημέρες αργότερα, αυτό που έχουμε πλέον να περιμένουμε είναι, όταν το παιδί μας βρίσκεται πια σε τελικό στάδιο, να βρεθεί μια "φιλάνθρωπη" κυρία Μαριάννα που το MEGAλο της κανάλι θα εκθειάζει τις "άοκνες προσπάθειές της για να ανακουφίσει τον πόνο των μικρών μας φίλων"...
Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε τι συμβαίνει και τι πρέπει να κάνουμε για να ανατρέψουμε τα μαύρα πέπλα που τυλίγουν τις ζωές μας, τόσο πιο καλές υπηρεσίες θα έχουμε προσφέρει στα παιδιά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.