Ο χημικός πόλεμος του ΣΚΑΪ
Πενήντα μέλη της φοιτητικής παράταξης ΑΡΕΝ πήγαν να διαμαρτυρηθούν έξω από το πολιτικό γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη για τις πολιτικές ευθύνες που ανακύπτουν από την πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι. Πέντε από αυτούς ανέβηκαν στο γραφείο του υπουργού, άφησαν μερικά φυλλάδια, κόλλησαν και κάποια αυτοκόλλητα και μετά κατέβηκαν πάλι στον δρόμο, για να ενωθούν με τους υπόλοιπους διαδηλωτές, που στέκονταν στο πεζοδρόμιο, κρατώντας ένα πανό. Ξαφνικά εμφανίστηκαν από το πουθενά μοτοσυκλέτες με σιδερόφρακτους Δελτάδες και άρχισαν να χτυπούν και να βρίζουν τους παριστάμενους, για να προσαγάγουν εντέλει 30 εξ αυτών.
Τα γεγονότα αυτά περιγράφηκαν από τον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ ως εξής: «'Άγνωστοι" εισέβαλαν στο γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη». Το "άγνωστοι" εντός εισαγωγικών, για να παραπέμπει στους περίφημους «γνωστούς - άγνωστους» και στους συνειρμούς που προκαλούν οι αναφορές σε αυτούς. Μετά από λίγο οι «εισβολή» έγινε «κατάληψη», οι «άγνωστοι» έγιναν «καταληψίες» και για να στηθεί πλήρως το σκηνικό, ειπώθηκε ότι κάπου ακούστηκε και μια έκρηξη, χωρίς να προσκομισθεί κανένα απολύτως στοιχείο που να το αποδεικνύει.
Τι κατάλαβε απ' όλα τούτα κάποιος που ενημερώνεται από τον ΣΚΑΪ; Ότι ξαφνικά μπούκαραν στο γραφείο του υπουργού ορδές μπαχαλάκηδων, έκαναν κατάληψη, κατέστρεψαν, λεηλάτησαν, δήωσαν και μέσα στην αναμπουμπούλα, κάποιος ήρθε στο τσακίρ κέφι και έριξε μια βόμβα. Ποιος ήταν, άραγε, αυτός ο «κάποιος»; Μήπως ήταν ο Χριστόδουλος Ξηρός; Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αυτό είναι το κλισέ που χρησιμοποιούν τα συστημικά ΜΜΕ, όταν θέλουν να ρίξουν λάσπη και ταυτοχρόνως να προφυλάξουν τη λιποδερματομυική μάζα που περιβάλλει την απόληξη του παχέως εντέρου τους.
Αν δεν υπήρχε η ξεδιάντροπη προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ, η κυβέρνηση δεν θα είχε το θράσος να δώσει εντολή στους Δελτάδες να πάνε και να λιανίσουν τους ειρηνικούς διαδηλωτές. Διέταξε την έφοδο επειδή γνώριζε ότι το γεγονός θα περάσει από τις μυλόπετρες της διαπλοκής και θα αλλοιωθεί πλήρως. Το ξύλο των σιδηρόφραχτων σε άοπλους εμφανίστηκε ως προστασία του υπουργού και του λαού της Αθήνας από άγνωστους καταληψίες που, άμα λάχει, μπορεί να ρίχνουν και βόμβες.
Αν τα καθεστωτικά ΜΜΕ έλεγαν τα πράγματα όπως έγιναν, η κυβέρνηση θα απολογούνταν επειδή άσκησε απρόκλητη βία σε νέους ανθρώπους που πήγαν να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο εννιά παιδιών. Αντί αυτού, η πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας έδωσε τη δυνατότητα στους Μουρούτηδες να μιλήσουν για ταραξίες που θέλουν τα σύνορά μας ξέφραγα αμπέλια, τουτέστιν, εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Η μιντιακή προπαγάνδα είναι αναπόσπαστο συστατικό του ανθρωπολογικού πειράματος που εξελίσσεται στην Ελλάδα εδώ και τέσσερα χρόνια, είναι σαν τα φάρμακα που έδινε στους πολίτες το ολοκληρωτικό καθεστώς του «Θαυμαστού καινούργιου κόσμου», για να τους κρατάει ήσυχους κι ακίνδυνους. Θα μπορούσες να το πεις και χημικό πόλεμο.
γράφει ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Πενήντα μέλη της φοιτητικής παράταξης ΑΡΕΝ πήγαν να διαμαρτυρηθούν έξω από το πολιτικό γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη για τις πολιτικές ευθύνες που ανακύπτουν από την πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι. Πέντε από αυτούς ανέβηκαν στο γραφείο του υπουργού, άφησαν μερικά φυλλάδια, κόλλησαν και κάποια αυτοκόλλητα και μετά κατέβηκαν πάλι στον δρόμο, για να ενωθούν με τους υπόλοιπους διαδηλωτές, που στέκονταν στο πεζοδρόμιο, κρατώντας ένα πανό. Ξαφνικά εμφανίστηκαν από το πουθενά μοτοσυκλέτες με σιδερόφρακτους Δελτάδες και άρχισαν να χτυπούν και να βρίζουν τους παριστάμενους, για να προσαγάγουν εντέλει 30 εξ αυτών.
Τα γεγονότα αυτά περιγράφηκαν από τον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ ως εξής: «'Άγνωστοι" εισέβαλαν στο γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη». Το "άγνωστοι" εντός εισαγωγικών, για να παραπέμπει στους περίφημους «γνωστούς - άγνωστους» και στους συνειρμούς που προκαλούν οι αναφορές σε αυτούς. Μετά από λίγο οι «εισβολή» έγινε «κατάληψη», οι «άγνωστοι» έγιναν «καταληψίες» και για να στηθεί πλήρως το σκηνικό, ειπώθηκε ότι κάπου ακούστηκε και μια έκρηξη, χωρίς να προσκομισθεί κανένα απολύτως στοιχείο που να το αποδεικνύει.
Τι κατάλαβε απ' όλα τούτα κάποιος που ενημερώνεται από τον ΣΚΑΪ; Ότι ξαφνικά μπούκαραν στο γραφείο του υπουργού ορδές μπαχαλάκηδων, έκαναν κατάληψη, κατέστρεψαν, λεηλάτησαν, δήωσαν και μέσα στην αναμπουμπούλα, κάποιος ήρθε στο τσακίρ κέφι και έριξε μια βόμβα. Ποιος ήταν, άραγε, αυτός ο «κάποιος»; Μήπως ήταν ο Χριστόδουλος Ξηρός; Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αυτό είναι το κλισέ που χρησιμοποιούν τα συστημικά ΜΜΕ, όταν θέλουν να ρίξουν λάσπη και ταυτοχρόνως να προφυλάξουν τη λιποδερματομυική μάζα που περιβάλλει την απόληξη του παχέως εντέρου τους.
Αν δεν υπήρχε η ξεδιάντροπη προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ, η κυβέρνηση δεν θα είχε το θράσος να δώσει εντολή στους Δελτάδες να πάνε και να λιανίσουν τους ειρηνικούς διαδηλωτές. Διέταξε την έφοδο επειδή γνώριζε ότι το γεγονός θα περάσει από τις μυλόπετρες της διαπλοκής και θα αλλοιωθεί πλήρως. Το ξύλο των σιδηρόφραχτων σε άοπλους εμφανίστηκε ως προστασία του υπουργού και του λαού της Αθήνας από άγνωστους καταληψίες που, άμα λάχει, μπορεί να ρίχνουν και βόμβες.
Αν τα καθεστωτικά ΜΜΕ έλεγαν τα πράγματα όπως έγιναν, η κυβέρνηση θα απολογούνταν επειδή άσκησε απρόκλητη βία σε νέους ανθρώπους που πήγαν να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο εννιά παιδιών. Αντί αυτού, η πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας έδωσε τη δυνατότητα στους Μουρούτηδες να μιλήσουν για ταραξίες που θέλουν τα σύνορά μας ξέφραγα αμπέλια, τουτέστιν, εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Η μιντιακή προπαγάνδα είναι αναπόσπαστο συστατικό του ανθρωπολογικού πειράματος που εξελίσσεται στην Ελλάδα εδώ και τέσσερα χρόνια, είναι σαν τα φάρμακα που έδινε στους πολίτες το ολοκληρωτικό καθεστώς του «Θαυμαστού καινούργιου κόσμου», για να τους κρατάει ήσυχους κι ακίνδυνους. Θα μπορούσες να το πεις και χημικό πόλεμο.
γράφει ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.