Πολλές φορές ακούστηκε από τα χείλη του ότι το προόριζε και ως «Πολυχώρο Τέχνης» και δόστου οι υποσχέσεις για παροχές χώρων ακόμη και όταν δεν του ζητούνταν με τα λόγια, γιατί «το τάξιμο δεν χαλάει το δόσιμο χαλάει»
Το Κάστρο, ο πολιτισμός και οι πραγματικές προθέσεις
Το Κάστρο της Άρτας το «Ξενία» και η μορφή εκμετάλλευσής του αποτελούν «το μήλο της Έριδος» μέρες τώρα για το εάν θα πρέπει να λειτουργήσει σαν Ξενοδοχειακή μονάδα ή σαν χώρος πολιτισμού ένα θέμα το οποίο ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά την πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου σύμφωνα με την οποία η πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ της Ξενοδοχειακής εκμετάλλευσης.
Το πότε προς τα εδώ και το πότε προς τα εκεί όμως δεν ήρθε από το πουθενά, ξεκίνησε και τροφοδοτήθηκε και από το εσωτερικό της παρούσας Δημοτικής Αρχής και ιδιαίτερα από την κορυφή του Δήμου από τον ίδιο τον κ. Δήμαρχο από τα χείλη του οποίου πολλές φορές ακούστηκε ότι το προόριζε και ως «Πολυχώρο Τέχνης» και δόστου οι υποσχέσεις για παροχές χώρων ακόμη και όταν δεν του ζητούνταν με τα λόγια, γιατί «το τάξιμο δεν χαλάει το δόσιμο χαλάει».
Η φυσιογνωμία της πόλης, του Κάστρου, του «Ξενία» και άλλων χώρων πολλά υποσχόμενων για μία αξιοποίηση ουσίας και ανθρώπινων διεξόδων είναι θέματα τα οποία χωρούν πολύ συζήτηση η οποία προεκλογικά εμφανίζεται αποδυναμωμένη και φαίνεται ότι γίνεται κυρίως για να αποπροσανατολίσει και για να δοθούν τα εύσημα εκεί που ο καθένας τώρα και με τις παρούσες συνθήκες εκτιμά προσδοκώντας το επιθυμητό γι αυτόν εκλογικό αποτέλεσμα.
Στο παρελθόν η στάση και οι πρακτικές έδειξαν ότι συγκεκριμένοι άνθρωποι και του Τύπου εκτιμούσαν όμορφες δραστηριότητες με αγνές προθέσεις και χωρίς υστεροβουλία, εκφράζοντας και το θαυμασμό τους, αφήνοντας τώρα στη μοίρα τους παρόμοιες κινήσεις τις οποίες δεν φαίνεται να υποστηρίζει ούτε και η δημοτική Αρχή σαν να υπάρχει μία απόλυτα συντονισμένη συγχορδία κατεύθυνσης προς συγκεκριμένες πλευρές τις οποίες οι ίδιοι προσδιορίζουν και ορίζουν.
Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η μορφή της εκμετάλλευσης από την παρούσα η από την επόμενη Δημοτική Αρχή οποιουδήποτε χώρου γιατί οι αποφάσεις έρχονται και παρέρχονται όπως και οι Αιρετοί.
Ούτε πρέπει σε ώριμα άτομα να βιάζονται να αποδώσουν τα εύσημα της «Νίκης» της παραχώρησης του Κάστρου στους παρόντες και να χαρακτηρίσουν άκαρπες όλες τις προηγούμενες προσπάθειες διεκδίκησης γιατί «το δένδρο δεν κόβεται με μία τσεκουριά». Όλοι γνωρίζουμε ότι πάντα υπάρχει και ένα παρασκήνιο το οποίο έρχεται για να λειτουργήσει άλλοτε ευεργετικά και άλλοτε ως τροχοπέδη ανάλογα με τις συμπάθειες και γιατί όχι και με τα συμφέροντα γιατί όλα παίζουν στο τραπέζι.
Έρχονται πράγματα να αποδώσουν κάποιες φορές όταν το πλήρωμα του χρόνου φέρνει κοντά το επιθυμητό, το οποίο δεν ήρθε ως δια μαγείας ούτε για τα «μάτια» κανενός Αιρετού, αλλά γιατί πολύ απλά ωρίμασε η κατάσταση της μακροχρόνιας αποκοπής της Καρδιάς της Πόλης της Άρτας, του Κάστρου της και οποιαδήποτε καθυστέρηση ρεαλιστικής και δίκαιης απόφασης μετά από τους αγώνες όλων, θα ήταν πολύ περισσότερο από παρατραβηγμένη.
Σημασία έχει σε όλα αυτά τα πρέπει και τα θέλω να διατηρούμε όλοι την συνέπεια με τα πιστεύω μας και τους οραματισμούς μας. Τονίζω ιδιαίτερα τους οραματισμούς γιατί άνθρωποι χωρίς στόχους και οράματα δεν μπορούν και να δουν καθαρά αυτό που είναι το πραγματικά καλό για μία επαρχιακή πόλη την οποία συνηθίζουμε να βλέπουμε με συμβατικό τρόπο και αντιμετωπίζουμε πολλές φορές την διαφορετικότητα ως παρείσακτο κομμάτι προσπαθώντας να το μηδενίσουμε και να το αποκόψουμε από τον κοινωνικό ιστό.
Οι ευθύνες είναι μεγάλες. Όσο για τα τόσα άλλα κτήρια του δήμου τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν είτε ως Πνευματικό Κέντρο είτε ως κοιτίδες πολιτισμού προς άλλες κατευθύνσεις οι συζητήσεις του παρελθόντος δεν αφήνουν περιθώρια για μεγάλη αισιοδοξία αλλά εδώ είμαστε για να δούμε τις πραγματικές προθέσεις.
σημ.Τηλεβόα: Να υποθέσω ότι είχαν τάξει χώρο ΚΑΙ στον Σύλλογο Εικαστικών;
Δήμαρχε, αυτό δεν είναι ΞΕΝΙΑ, το Τίμιο Ξύλο είναι, που αιώνες πουλάνε κομματάκια και δεν τελειώνει ποτέ...
Γράφει: η Χριστίνα Μπίζα
Το πότε προς τα εδώ και το πότε προς τα εκεί όμως δεν ήρθε από το πουθενά, ξεκίνησε και τροφοδοτήθηκε και από το εσωτερικό της παρούσας Δημοτικής Αρχής και ιδιαίτερα από την κορυφή του Δήμου από τον ίδιο τον κ. Δήμαρχο από τα χείλη του οποίου πολλές φορές ακούστηκε ότι το προόριζε και ως «Πολυχώρο Τέχνης» και δόστου οι υποσχέσεις για παροχές χώρων ακόμη και όταν δεν του ζητούνταν με τα λόγια, γιατί «το τάξιμο δεν χαλάει το δόσιμο χαλάει».
Η φυσιογνωμία της πόλης, του Κάστρου, του «Ξενία» και άλλων χώρων πολλά υποσχόμενων για μία αξιοποίηση ουσίας και ανθρώπινων διεξόδων είναι θέματα τα οποία χωρούν πολύ συζήτηση η οποία προεκλογικά εμφανίζεται αποδυναμωμένη και φαίνεται ότι γίνεται κυρίως για να αποπροσανατολίσει και για να δοθούν τα εύσημα εκεί που ο καθένας τώρα και με τις παρούσες συνθήκες εκτιμά προσδοκώντας το επιθυμητό γι αυτόν εκλογικό αποτέλεσμα.
Στο παρελθόν η στάση και οι πρακτικές έδειξαν ότι συγκεκριμένοι άνθρωποι και του Τύπου εκτιμούσαν όμορφες δραστηριότητες με αγνές προθέσεις και χωρίς υστεροβουλία, εκφράζοντας και το θαυμασμό τους, αφήνοντας τώρα στη μοίρα τους παρόμοιες κινήσεις τις οποίες δεν φαίνεται να υποστηρίζει ούτε και η δημοτική Αρχή σαν να υπάρχει μία απόλυτα συντονισμένη συγχορδία κατεύθυνσης προς συγκεκριμένες πλευρές τις οποίες οι ίδιοι προσδιορίζουν και ορίζουν.
Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η μορφή της εκμετάλλευσης από την παρούσα η από την επόμενη Δημοτική Αρχή οποιουδήποτε χώρου γιατί οι αποφάσεις έρχονται και παρέρχονται όπως και οι Αιρετοί.
Ούτε πρέπει σε ώριμα άτομα να βιάζονται να αποδώσουν τα εύσημα της «Νίκης» της παραχώρησης του Κάστρου στους παρόντες και να χαρακτηρίσουν άκαρπες όλες τις προηγούμενες προσπάθειες διεκδίκησης γιατί «το δένδρο δεν κόβεται με μία τσεκουριά». Όλοι γνωρίζουμε ότι πάντα υπάρχει και ένα παρασκήνιο το οποίο έρχεται για να λειτουργήσει άλλοτε ευεργετικά και άλλοτε ως τροχοπέδη ανάλογα με τις συμπάθειες και γιατί όχι και με τα συμφέροντα γιατί όλα παίζουν στο τραπέζι.
Έρχονται πράγματα να αποδώσουν κάποιες φορές όταν το πλήρωμα του χρόνου φέρνει κοντά το επιθυμητό, το οποίο δεν ήρθε ως δια μαγείας ούτε για τα «μάτια» κανενός Αιρετού, αλλά γιατί πολύ απλά ωρίμασε η κατάσταση της μακροχρόνιας αποκοπής της Καρδιάς της Πόλης της Άρτας, του Κάστρου της και οποιαδήποτε καθυστέρηση ρεαλιστικής και δίκαιης απόφασης μετά από τους αγώνες όλων, θα ήταν πολύ περισσότερο από παρατραβηγμένη.
Σημασία έχει σε όλα αυτά τα πρέπει και τα θέλω να διατηρούμε όλοι την συνέπεια με τα πιστεύω μας και τους οραματισμούς μας. Τονίζω ιδιαίτερα τους οραματισμούς γιατί άνθρωποι χωρίς στόχους και οράματα δεν μπορούν και να δουν καθαρά αυτό που είναι το πραγματικά καλό για μία επαρχιακή πόλη την οποία συνηθίζουμε να βλέπουμε με συμβατικό τρόπο και αντιμετωπίζουμε πολλές φορές την διαφορετικότητα ως παρείσακτο κομμάτι προσπαθώντας να το μηδενίσουμε και να το αποκόψουμε από τον κοινωνικό ιστό.
Οι ευθύνες είναι μεγάλες. Όσο για τα τόσα άλλα κτήρια του δήμου τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν είτε ως Πνευματικό Κέντρο είτε ως κοιτίδες πολιτισμού προς άλλες κατευθύνσεις οι συζητήσεις του παρελθόντος δεν αφήνουν περιθώρια για μεγάλη αισιοδοξία αλλά εδώ είμαστε για να δούμε τις πραγματικές προθέσεις.
σημ.Τηλεβόα: Να υποθέσω ότι είχαν τάξει χώρο ΚΑΙ στον Σύλλογο Εικαστικών;
Δήμαρχε, αυτό δεν είναι ΞΕΝΙΑ, το Τίμιο Ξύλο είναι, που αιώνες πουλάνε κομματάκια και δεν τελειώνει ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.