Θέλω να απευθυνθώ στους συναδέρφους της συμπολίτευσης και να τους
καλέσω να αντιδράσουν σε μια πρακτική που υποβαθμίζει το νομοθετικό έργο
της βουλής και αναιρεί το ρόλο τους ως βουλευτές...
Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Ξεκινώντας, θέλω να στηλιτεύσω την απαράδεκτη πρακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, η οποία έχει αποφασίσει ότι η χώρα θα κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα. Δυστυχώς, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια φάμπρικα μαζικής έκδοσης πράξεων νομοθετικού περιεχομένου με τις οποίες ρυθμίζονται σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Οι πράξεις αυτές, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν ρυθμίζουν επείγοντα ζητήματα. Ως συνήθως, συμπεριλαμβάνουν μια πλειάδα θεμάτων που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και που αποτελούν αρμοδιότητες διαφορετικών Υπουργείων.
Αυτό δε γίνεται βέβαια τυχαία. Υπάρχει στόχευση. Στοχεύει στο να παρακάμπτεται κάθε φορά η Βουλή προκειμένου να αποφεύγει τα δύσκολα της εύθραυστης πλειοψηφία της κυβέρνησης. Στοχεύει στο να παραμένουν γαντζωμένοι στην κυβέρνηση. Γιατί πλέον, η νομιμοποίηση των κυβερνητικών επιλογών πηγάζει από τα μνημόνια και όχι το Σύνταγμα, τους Νόμους του κράτους και τον λαό. Και εδώ θέλω να απευθυνθώ και στους συναδέρφους της συμπολίτευσης και να τους καλέσω να αντιδράσουν σε μια πρακτική που υποβαθμίζει το νομοθετικό έργο της βουλής, αναιρεί το ρόλο τους ως βουλευτές και εν τέλει αλλοιώνει το Πολίτευμα...
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Θα αναφέρω το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου κρίθηκαν αντισυνταγματικά κάποια από τα μνημονιακά μέτρα από το συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να τα αποσύρει. Εδώ, η κυβέρνηση επιδιώκει μια τυπική εφαρμογή των διατάξεων του Συντάγματος με πλήρη αδιαφορία για την ουσία του.
Ρωτώ: Είναι δυνατόν ένα μέτρο που ανήκει στο έκτακτο συνταγματικό δίκαιο κατά το άρθρο 44, του Συντάγματος, να το βλέπουμε να έχει χρήση μέτρου καθημερινότητας; Ζούμε σε συνθήκες, κυρίες και κύριοι συνάδερφοι, αναστολής του Συντάγματος; Επειδή, λοιπόν, δεν ζούμε σε περίοδο αναστολής του Συντάγματος, καταψηφίζουμε επί της αρχής την ΠΝΠ, παρόλο που περιλαμβάνει διατάξεις με τις οποίες συμφωνούμε, όπως ειπώθηκε και από την εισηγήτρια μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Θα αναφερθώ κυρίως στις διατάξεις που ρυθμίζουν ζητήματα της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με κάθε αφορμή και σε όλους τους τόνους, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αναφέρεται στον ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει η Αυτοδιοίκηση σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, όπως αυτές που ζούμε σήμερα. Σε μια εποχή, λοιπόν, που η Αυτοδιοίκηση καλείται να παίξει έναν ιδιαίτερα σημαντικό κοινωνικό ρόλο, οι πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, από την εποχή Ραγκούση μέχρι και σήμερα, την αποδυναμώνουν συστηματικά, οικονομικά και διοικητικά.
Η διαφάνεια, η εξυγίανση, η διευθέτηση ζητημάτων που λιμνάζουν χρόνια φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι δεν είναι ο στόχος. Είναι το μέσον. Το μέσον για να επιτευχθεί ο τελικός στόχος που δεν είναι άλλος από την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών που μέχρι σήμερα παρέχονταν από τους ΟΤΑ προς τους πολίτες. Το κίνητρο βέβαια των ιδιωτών είναι το κέρδος. Όσο περισσότερο τόσο καλύτερα. Ποιο θα είναι το όφελος για τους πολίτες; Κανένα. Δεν παριστάνω, βεβαίως, την Πυθία. Απλά διαβάζω τι έχει νομοθετηθεί και τι μέλει να εφαρμοστεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Όπως προανέφερα, είναι συστηματική η προσπάθεια οικονομικού ελέγχου της Αυτοδιοίκησης από την κεντρική διοίκηση. Συστηματικά, επίσης η Αυτοδιοίκηση αποστερείται πόρων και ανθρώπινου δυναμικού. Το άρθρο 6 αφορά στη συγκρότηση του Παρατηρητηρίου οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ, προίκα του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Ως ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ είχαμε σθεναρά αντιταχθεί στη δημιουργία του Παρατηρητηρίου. Γιατί η λειτουργία του παρατηρητηρίου οδηγεί σε κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος, της λαϊκής κυριαρχίας αλλά και της αυτονομίας και του αυτοδιοίκητου του θεσμού. Δεν αρνούμαστε, βέβαια, τη διαφάνεια στα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης. Όπως δεν την αρνείται και η ΚΕΔΕ και όλοι οι φορείς της Αυτοδιοίκησης. Αντιστεκόμαστε, όμως, στη λειτουργία του Παρατηρητηρίου γιατί ουσιαστικά οδηγεί στην υπονόμευση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Θυμίζω, επίσης, ότι η ένταξη ενός ΟΤΑ στο Πρόγραμμα Εξυγίανσης συνεπάγεται μεταξύ άλλων την υποχρέωση εφαρμογής, παρεμβάσεων όπως: - αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές και - αύξηση του ανώτατου συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας για τα ακίνητα που βρίσκονται στην εδαφική περιφέρεια του δήμου σε ποσοστό μέχρι και 3‰.
Κύριοι και κυρίες συνάδερφοι,
Η απαξίωση της τοπικής Αυτοδιοίκησης δρομολογείται όχι μόνο μέσα από νομοθετήματα όπως το παρόν. Αλλά και από δικαστικές αποφάσεις των οποίων το πνεύμα εξυπηρετεί πολιτικές επιδιώξεις. Αναφέρομαι στην πρόσφατη απόφαση του Β΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία καταδικάστηκαν σε εξάμηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή τρεις δημοτικοί υπάλληλοι για τις απεργιακές κινητοποιήσεις του 2007. Η καταδικαστική αυτή απόφαση δεν στηρίχθηκε σε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο. Αλλά στο σκεπτικό ότι μόνο και μόνο η παρουσία των τριών συνδικαλιστών ασκούσε ψυχολογική βία σε όσους τυχόν ήθελαν να δουλέψουν.
Και για όποιον συνάδερφο της συμπολίτευσης βιαστεί να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ συμπορεύεται με συνδικαλιστές λειτουργώντας παλαιοκομματικά, έχω να πω το εξής: Καλό το παραμύθι αλλά δεν έχει πια δράκο. Η κυβέρνηση στρέφεται ενάντια σε όποιον αντιδρά. Σε όποιον δε σκύβει ευλαβικά το κεφάλι, σε όποιον δεν υπακούει στις μνημονιακές πολιτικές. Και όποιος δεν υποτάσσεται, πατάσσεται. Η δαμόκλειος σπάθη που επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια πλέον όλων των δημοσίων υπαλλήλων λέγεται αυτοδίκαιη αργία και σημαίνει απόλυση.
Και ενώ οι αγώνες των εργαζομένων ποινικοποιούνται, από διάφορους εξωθεσμικούς διαύλους, επιχειρείται, όπως προανέφερα, η παράδοση της Αυτοδιοίκησης στα ιδιωτικά συμφέροντα. Πολιορκητικός κριός, κάποιων από αυτά τα συμφέροντα, είναι ο κος Φούχτελ, ο ειδικός απεσταλμένος της Γερμανίδας Καγκελαρίου. Ο κος Φούχτελ, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους, ασκεί την υψηλή εποπτεία στην αυτοδιοίκηση. Πρόσφατα, μάλιστα, ο κος Φούχτελ ταξίδεψε παρέα με τον κο Ρεχάγκελ ανά τη χώρα. Επισήμως, προωθούσαν την ελληνογερμανική φιλία. Πίσω όμως από πόρτες ερμητικά κλειστές, γίνονταν συζητήσεις για συμφωνίες εκατομμυρίων ευρώ, υπέρ βεβαίως του γερμανικού κεφαλαίου και ενάντια στα συμφέροντα των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Όπως έβαλε η κυβέρνηση «καπέλο» στην Αυτοδιοίκηση το Παρατηρητήριο, έβαλε στη Βουλή και την κυβέρνηση, τον Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης. Στον Γενικό Γραμματέα δίνεται η δυνατότητα να επιστρέφει διοικητικές αποφάσεις πίσω στην αρμόδια υπηρεσία.
Μου γεννήθηκε μια απορία: Μήπως οι αυξημένες αρμοδιότητες, ιδίως όσο αναφορά τις διοικητικές αποφάσεις και το δικαίωμα αρνησικυρίας, συνδέεται με τις επικείμενες απολύσεις στο Δημόσιο; Μήπως ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης αναλάβει τον ρόλο της κρησάρας, του κόσκινου, διαχωρίζοντας τα γαλάζια παιδιά από τα υπόλοιπα όταν έρθει εκείνη η ώρα; Όταν ο αρμόδιος Υπουργός δε μπορεί να παρέμβει στις υπηρεσιακές αποφάσεις, γιατί να μπορεί ο Γενικός Γραμματέας; Είναι ένας προβληματισμός που επιθυμώ να καταθέσω.
Κλείνοντας.
Αφού απαλλάξατε, με μια τροπολογία, από την ποινική ευθύνη όλους εκείνους που έδωσαν τα θαλασσοδάνεια στα κόμματά σας, έρχεστε με το άρθρο 22 της ΠΝΠ να δώσετε παράταση ενός έτους στην επιβολή ειδικού φόρου ύψους 20% στις διαφημίσεις της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Τακτοποιήσατε τους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται οικονομικά αφενός και πολιτικά αφετέρου, η πολιτική σας.
Άκουσα προσεκτικά τα όσα, με υποτιθέμενη ευαισθησία, είπε ο κος Κεδίκογλου στην επιτροπή. Ότι δηλαδή, αν επιβληθεί ο φόρος θα κλείσουν ΜΜΕ και θα απολυθούν εργαζόμενοι συνάδερφοί του. Από πότε ο κος Κεδίκογλου νοιάζεται για την εργασιακή κατάσταση των συναδέρφων του; Δε νοιάζεται. Όπως δε νοιάζεται για κανέναν άλλο εργαζόμενο και για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Να μην καταρρεύσει ο προπαγανδιστικός πυλώνας της κυβέρνησης, τον ενδιαφέρει. «Βάστα με να σε βαστώ», είναι κυβέρνηση και ΜΜΕ.
«Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές», αναφωνώ, λοιπόν, και αποχωρώ από το βήμα.
Τοποθέτηση της βουλευτού Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Όλγας Γεροβασίλη την Τρίτη 9 Απριλίου 2013 στην Ολομέλεια, στη συζήτηση για την κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που εκδόθηκε για να εφαρμοστούν θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείων Εσωτερικών (μεταξύ των οποίων και θέματα που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση), που είχαν ψηφιστεί με το Μεσοπρόθεσμο.
Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Ξεκινώντας, θέλω να στηλιτεύσω την απαράδεκτη πρακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, η οποία έχει αποφασίσει ότι η χώρα θα κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα. Δυστυχώς, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια φάμπρικα μαζικής έκδοσης πράξεων νομοθετικού περιεχομένου με τις οποίες ρυθμίζονται σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Οι πράξεις αυτές, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν ρυθμίζουν επείγοντα ζητήματα. Ως συνήθως, συμπεριλαμβάνουν μια πλειάδα θεμάτων που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και που αποτελούν αρμοδιότητες διαφορετικών Υπουργείων.
Αυτό δε γίνεται βέβαια τυχαία. Υπάρχει στόχευση. Στοχεύει στο να παρακάμπτεται κάθε φορά η Βουλή προκειμένου να αποφεύγει τα δύσκολα της εύθραυστης πλειοψηφία της κυβέρνησης. Στοχεύει στο να παραμένουν γαντζωμένοι στην κυβέρνηση. Γιατί πλέον, η νομιμοποίηση των κυβερνητικών επιλογών πηγάζει από τα μνημόνια και όχι το Σύνταγμα, τους Νόμους του κράτους και τον λαό. Και εδώ θέλω να απευθυνθώ και στους συναδέρφους της συμπολίτευσης και να τους καλέσω να αντιδράσουν σε μια πρακτική που υποβαθμίζει το νομοθετικό έργο της βουλής, αναιρεί το ρόλο τους ως βουλευτές και εν τέλει αλλοιώνει το Πολίτευμα...
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Θα αναφέρω το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου κρίθηκαν αντισυνταγματικά κάποια από τα μνημονιακά μέτρα από το συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να τα αποσύρει. Εδώ, η κυβέρνηση επιδιώκει μια τυπική εφαρμογή των διατάξεων του Συντάγματος με πλήρη αδιαφορία για την ουσία του.
Ρωτώ: Είναι δυνατόν ένα μέτρο που ανήκει στο έκτακτο συνταγματικό δίκαιο κατά το άρθρο 44, του Συντάγματος, να το βλέπουμε να έχει χρήση μέτρου καθημερινότητας; Ζούμε σε συνθήκες, κυρίες και κύριοι συνάδερφοι, αναστολής του Συντάγματος; Επειδή, λοιπόν, δεν ζούμε σε περίοδο αναστολής του Συντάγματος, καταψηφίζουμε επί της αρχής την ΠΝΠ, παρόλο που περιλαμβάνει διατάξεις με τις οποίες συμφωνούμε, όπως ειπώθηκε και από την εισηγήτρια μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Θα αναφερθώ κυρίως στις διατάξεις που ρυθμίζουν ζητήματα της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με κάθε αφορμή και σε όλους τους τόνους, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αναφέρεται στον ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει η Αυτοδιοίκηση σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, όπως αυτές που ζούμε σήμερα. Σε μια εποχή, λοιπόν, που η Αυτοδιοίκηση καλείται να παίξει έναν ιδιαίτερα σημαντικό κοινωνικό ρόλο, οι πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, από την εποχή Ραγκούση μέχρι και σήμερα, την αποδυναμώνουν συστηματικά, οικονομικά και διοικητικά.
Η διαφάνεια, η εξυγίανση, η διευθέτηση ζητημάτων που λιμνάζουν χρόνια φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι δεν είναι ο στόχος. Είναι το μέσον. Το μέσον για να επιτευχθεί ο τελικός στόχος που δεν είναι άλλος από την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών που μέχρι σήμερα παρέχονταν από τους ΟΤΑ προς τους πολίτες. Το κίνητρο βέβαια των ιδιωτών είναι το κέρδος. Όσο περισσότερο τόσο καλύτερα. Ποιο θα είναι το όφελος για τους πολίτες; Κανένα. Δεν παριστάνω, βεβαίως, την Πυθία. Απλά διαβάζω τι έχει νομοθετηθεί και τι μέλει να εφαρμοστεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Όπως προανέφερα, είναι συστηματική η προσπάθεια οικονομικού ελέγχου της Αυτοδιοίκησης από την κεντρική διοίκηση. Συστηματικά, επίσης η Αυτοδιοίκηση αποστερείται πόρων και ανθρώπινου δυναμικού. Το άρθρο 6 αφορά στη συγκρότηση του Παρατηρητηρίου οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ, προίκα του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Ως ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ είχαμε σθεναρά αντιταχθεί στη δημιουργία του Παρατηρητηρίου. Γιατί η λειτουργία του παρατηρητηρίου οδηγεί σε κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος, της λαϊκής κυριαρχίας αλλά και της αυτονομίας και του αυτοδιοίκητου του θεσμού. Δεν αρνούμαστε, βέβαια, τη διαφάνεια στα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης. Όπως δεν την αρνείται και η ΚΕΔΕ και όλοι οι φορείς της Αυτοδιοίκησης. Αντιστεκόμαστε, όμως, στη λειτουργία του Παρατηρητηρίου γιατί ουσιαστικά οδηγεί στην υπονόμευση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Θυμίζω, επίσης, ότι η ένταξη ενός ΟΤΑ στο Πρόγραμμα Εξυγίανσης συνεπάγεται μεταξύ άλλων την υποχρέωση εφαρμογής, παρεμβάσεων όπως: - αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές και - αύξηση του ανώτατου συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας για τα ακίνητα που βρίσκονται στην εδαφική περιφέρεια του δήμου σε ποσοστό μέχρι και 3‰.
Κύριοι και κυρίες συνάδερφοι,
Η απαξίωση της τοπικής Αυτοδιοίκησης δρομολογείται όχι μόνο μέσα από νομοθετήματα όπως το παρόν. Αλλά και από δικαστικές αποφάσεις των οποίων το πνεύμα εξυπηρετεί πολιτικές επιδιώξεις. Αναφέρομαι στην πρόσφατη απόφαση του Β΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία καταδικάστηκαν σε εξάμηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή τρεις δημοτικοί υπάλληλοι για τις απεργιακές κινητοποιήσεις του 2007. Η καταδικαστική αυτή απόφαση δεν στηρίχθηκε σε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο. Αλλά στο σκεπτικό ότι μόνο και μόνο η παρουσία των τριών συνδικαλιστών ασκούσε ψυχολογική βία σε όσους τυχόν ήθελαν να δουλέψουν.
Και για όποιον συνάδερφο της συμπολίτευσης βιαστεί να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ συμπορεύεται με συνδικαλιστές λειτουργώντας παλαιοκομματικά, έχω να πω το εξής: Καλό το παραμύθι αλλά δεν έχει πια δράκο. Η κυβέρνηση στρέφεται ενάντια σε όποιον αντιδρά. Σε όποιον δε σκύβει ευλαβικά το κεφάλι, σε όποιον δεν υπακούει στις μνημονιακές πολιτικές. Και όποιος δεν υποτάσσεται, πατάσσεται. Η δαμόκλειος σπάθη που επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια πλέον όλων των δημοσίων υπαλλήλων λέγεται αυτοδίκαιη αργία και σημαίνει απόλυση.
Και ενώ οι αγώνες των εργαζομένων ποινικοποιούνται, από διάφορους εξωθεσμικούς διαύλους, επιχειρείται, όπως προανέφερα, η παράδοση της Αυτοδιοίκησης στα ιδιωτικά συμφέροντα. Πολιορκητικός κριός, κάποιων από αυτά τα συμφέροντα, είναι ο κος Φούχτελ, ο ειδικός απεσταλμένος της Γερμανίδας Καγκελαρίου. Ο κος Φούχτελ, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους, ασκεί την υψηλή εποπτεία στην αυτοδιοίκηση. Πρόσφατα, μάλιστα, ο κος Φούχτελ ταξίδεψε παρέα με τον κο Ρεχάγκελ ανά τη χώρα. Επισήμως, προωθούσαν την ελληνογερμανική φιλία. Πίσω όμως από πόρτες ερμητικά κλειστές, γίνονταν συζητήσεις για συμφωνίες εκατομμυρίων ευρώ, υπέρ βεβαίως του γερμανικού κεφαλαίου και ενάντια στα συμφέροντα των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Όπως έβαλε η κυβέρνηση «καπέλο» στην Αυτοδιοίκηση το Παρατηρητήριο, έβαλε στη Βουλή και την κυβέρνηση, τον Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης. Στον Γενικό Γραμματέα δίνεται η δυνατότητα να επιστρέφει διοικητικές αποφάσεις πίσω στην αρμόδια υπηρεσία.
Μου γεννήθηκε μια απορία: Μήπως οι αυξημένες αρμοδιότητες, ιδίως όσο αναφορά τις διοικητικές αποφάσεις και το δικαίωμα αρνησικυρίας, συνδέεται με τις επικείμενες απολύσεις στο Δημόσιο; Μήπως ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης αναλάβει τον ρόλο της κρησάρας, του κόσκινου, διαχωρίζοντας τα γαλάζια παιδιά από τα υπόλοιπα όταν έρθει εκείνη η ώρα; Όταν ο αρμόδιος Υπουργός δε μπορεί να παρέμβει στις υπηρεσιακές αποφάσεις, γιατί να μπορεί ο Γενικός Γραμματέας; Είναι ένας προβληματισμός που επιθυμώ να καταθέσω.
Κλείνοντας.
Αφού απαλλάξατε, με μια τροπολογία, από την ποινική ευθύνη όλους εκείνους που έδωσαν τα θαλασσοδάνεια στα κόμματά σας, έρχεστε με το άρθρο 22 της ΠΝΠ να δώσετε παράταση ενός έτους στην επιβολή ειδικού φόρου ύψους 20% στις διαφημίσεις της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Τακτοποιήσατε τους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται οικονομικά αφενός και πολιτικά αφετέρου, η πολιτική σας.
Άκουσα προσεκτικά τα όσα, με υποτιθέμενη ευαισθησία, είπε ο κος Κεδίκογλου στην επιτροπή. Ότι δηλαδή, αν επιβληθεί ο φόρος θα κλείσουν ΜΜΕ και θα απολυθούν εργαζόμενοι συνάδερφοί του. Από πότε ο κος Κεδίκογλου νοιάζεται για την εργασιακή κατάσταση των συναδέρφων του; Δε νοιάζεται. Όπως δε νοιάζεται για κανέναν άλλο εργαζόμενο και για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Να μην καταρρεύσει ο προπαγανδιστικός πυλώνας της κυβέρνησης, τον ενδιαφέρει. «Βάστα με να σε βαστώ», είναι κυβέρνηση και ΜΜΕ.
«Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές», αναφωνώ, λοιπόν, και αποχωρώ από το βήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.