Υπόλογες προς τον ελληνικό λαό είναι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις που δεν έκαναν το παραμικρό για να διεκδικήσουν τις ανεξόφλητες γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα
Υπόλογες προς τον ελληνικό λαό και, ιδιαίτερα, προς τα θύματα των Γερμανών κατακτητών είναι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις που δεν έκαναν το παραμικρό για να διεκδικήσουν τις γερμανικές οφειλές, προς την Ελλάδα.
Αυτό έρχεται να μας θυμίσει το βιβλίο του Μανώλη Γλέζου που τιτλοφορείται «Και ένα μάρκο να ήταν... Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα».
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε:
- Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα
- Η γενοκτονία του ελληνικού λαού
- Το κόστος της Κατοχής σε αίμα και σε κόπο
- Μια ανεξόφλητη επιταγή
Και ένα µάρκο να ήταν η οφειλή, η Γερµανία έχει τη νοµική, την ιστορική, αλλά προπαντός την ηθική υποχρέωση να εκπληρώσει τα χρέη της απέναντι στην Ελλάδα.
Η περιφρονητική, υποτιµητική και απαξιωτική, όλο λοιδορίες, ως και απάνθρωπη συµπεριφορά της Γερµανίας απέναντι στην Ελλάδα φαίνεται, από πρώτη όψη, δυσεξήγητη και εύλογα δηµιουργεί πολλά ερωτήµατα. Τι συµβαίνει; Γιατί αυτή η στυγνή διαγωγή;
Η στάση αυτή υποχρεώνει, πρώτα και κύρια, να υπενθυµίσουµε τι υπέστη ο ελληνικός λαός από τα γερµανικά στρατεύµατα στη διάρκεια της Κατοχής στο Β' Παγκόσµιο Πόλεµο -ολόκληρο το σχέδιο διάλυσης της Ελλάδας µε το διαµελισµό της και αφανισµού του Ελληνικού Λαού µε τη γενοκτονία-, να παρουσιάσουµε τις ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις, να τονίσουµε τις σηµερινές οφειλές της Γερµανίας προς την Ελλάδα και, πάνω απ' όλα, να υπογραµµίσουµε την ουσιαστική και ηθική πλευρά του προβλήµατος.
Επιδιώκουµε την ολόπλευρη ενηµέρωση και κατανόηση του προβλήµατος απ' όλους. Αποσκοπούµε να ξεθάψουµε το θέµα των οφειλών της Γερµανίας προς την Ελλάδα, το οποίο έχουν θάψει στα τάρταρα της λησµοσύνης από τη µια η γερµανική εκδικητικότητα και από την άλλη το µένος κατά της Εθνικής Αντίστασης.
Δε µας διακατέχει µίσος κατά του γερµανικού λαού. Θέλουµε διακαώς, επιδιώκουµε µε κάθε τρόπο και ευελπιστούµε στη φιλία των λαών Ελλάδας - Γερµανίας.
Προϋπόθεση απαραίτητη της φιλίας αποτελεί η αποκατάσταση του δικαίου.
πηγή
Αυτό έρχεται να μας θυμίσει το βιβλίο του Μανώλη Γλέζου που τιτλοφορείται «Και ένα μάρκο να ήταν... Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα».
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε:
- Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα
- Η γενοκτονία του ελληνικού λαού
- Το κόστος της Κατοχής σε αίμα και σε κόπο
- Μια ανεξόφλητη επιταγή
Και ένα µάρκο να ήταν η οφειλή, η Γερµανία έχει τη νοµική, την ιστορική, αλλά προπαντός την ηθική υποχρέωση να εκπληρώσει τα χρέη της απέναντι στην Ελλάδα.
Η περιφρονητική, υποτιµητική και απαξιωτική, όλο λοιδορίες, ως και απάνθρωπη συµπεριφορά της Γερµανίας απέναντι στην Ελλάδα φαίνεται, από πρώτη όψη, δυσεξήγητη και εύλογα δηµιουργεί πολλά ερωτήµατα. Τι συµβαίνει; Γιατί αυτή η στυγνή διαγωγή;
Η στάση αυτή υποχρεώνει, πρώτα και κύρια, να υπενθυµίσουµε τι υπέστη ο ελληνικός λαός από τα γερµανικά στρατεύµατα στη διάρκεια της Κατοχής στο Β' Παγκόσµιο Πόλεµο -ολόκληρο το σχέδιο διάλυσης της Ελλάδας µε το διαµελισµό της και αφανισµού του Ελληνικού Λαού µε τη γενοκτονία-, να παρουσιάσουµε τις ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις, να τονίσουµε τις σηµερινές οφειλές της Γερµανίας προς την Ελλάδα και, πάνω απ' όλα, να υπογραµµίσουµε την ουσιαστική και ηθική πλευρά του προβλήµατος.
Επιδιώκουµε την ολόπλευρη ενηµέρωση και κατανόηση του προβλήµατος απ' όλους. Αποσκοπούµε να ξεθάψουµε το θέµα των οφειλών της Γερµανίας προς την Ελλάδα, το οποίο έχουν θάψει στα τάρταρα της λησµοσύνης από τη µια η γερµανική εκδικητικότητα και από την άλλη το µένος κατά της Εθνικής Αντίστασης.
Δε µας διακατέχει µίσος κατά του γερµανικού λαού. Θέλουµε διακαώς, επιδιώκουµε µε κάθε τρόπο και ευελπιστούµε στη φιλία των λαών Ελλάδας - Γερµανίας.
Προϋπόθεση απαραίτητη της φιλίας αποτελεί η αποκατάσταση του δικαίου.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.