Μαζί με τα κεράκια, σβήσανε τα όνειρα
Κατόπιν πολιτικής υποκίνησης, μέσω των ΜΜΕ, οι Έλληνες έτρεξαν να προμηθευτούν το ευρωσακουλάκι με τα πρώτα κέρματα που θα δινόντουσαν στην κυκλοφορία. Το κοινό αίσθημα διακατείχε μια αισιοδοξία, μια γιορτή για την αλλαγή του νομίσματος, βάζοντας τις δραχμές στα ράφια των συλλεκτών νομισμάτων.
Πού να φανταζόταν ο απλός πολίτης τα επακόλουθα της αλλαγής του νομίσματος και ιδιαίτερα τις τρομακτικές αυξήσεις των ειδών κατανάλωσης, χάνοντας σχεδόν τη μισή αγοραστική του δύναμη.
Δε θα ξεχάσω την εικόνα, ειδικά των ηλικιωμένων, που κυκλοφορούσαν όλοι με μια αριθμομηχανή στην τσέπη, μετατρέποντας κάθε...
τιμή από ευρώ σε δραχμές και το αντίθετο για να ελέγξουν αν τους κοροϊδεύουν...
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η αριθμομηχανή έγινε άχρηστη, γιατί οι ανατιμήσεις των προϊόντων ήταν πολλαπλάσιες της αρχικής τους αξίας και πραγματικά νόμιζες ότι σε κοροϊδεύει η αριθμομηχανή.
Ενδεικτικά να αναφέρω ότι η φθηνότερη απλή αμόλυβδη βενζίνη το 2001-2002, πωλούνταν έναντι 0,65 ευρώ το λίτρο και ένα καλοκαίρι όταν άγγιξε το 1 ευρώ δε το πίστευε κανείς και άκουγες τον κόσμο να λέει: "Ποιος θα βάλει με 1 ευρώ βενζίνη; Τρελάθηκαν;". Φαντάσου να τους έλεγες ότι 10 χρόνια μετά θα έβρισκες τη φθηνότερη βενζίνη με 1,6 ευρώ το λίτρο. Θα ήταν καλύτερο ανέκδοτο και από τον Τοτό.
- Θυμάμαι στο περίπτερο να αγοράζω 10 τσίχλες με 100 δραχμές και ξαφνικά η τιμή να γίνεται 1 Ε και σήμερα 1,5 Ε, δηλαδή 511 δραχμές... 5πλάσια τιμή!
- Το μικρό μπουκαλάκι νερό από 50 δρχ - 50 σεντς, 3πλάσια τιμή.
- Ένα σακουλάκι πατατάκια από 150δρχ - 1,5 Ε, 3,5 φορές την αξία του.
- Ένας φραπέ από 400δρχ - 3 Ε, σχεδόν 2,5 φορές απάνω.
Οι μισθοί μέχρι το 2004 φυσικά παρέμειναν ως είχαν, εφαρμόζοντας μια έμμεση υποτίμηση του νομίσματός μας. Οι έμποροι και οι επιχειρηματίες γιόρταζαν από τον υπερπλουτισμό της ανατίμησης των προϊόντων. Ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να χάνει, να ξαναχάνει, να ξοδεύει λιγότερα, να αδειάζουν θέσεις εργασίας, κάποιοι να πλουτίζουν, να γίνονται με λίγο κλέψιμο εκατομμυριούχοι, να κάνουν βασιλική ζωή, να μεγαλώνει το χάσμα φτωχών-πλουσίων και ερχόμαστε στη σημερινή κατάσταση, όπου όλα αυτά τα χρήματα που δημιουργούσαν ρευστότητα στην αγορά, νέες θέσεις εργασίας και ανάπτυξη από τον κύκλο του χρήματος, τελικά να έχουν αποθηκευτεί σε τράπεζες του εξωτερικού ή να έχουν ρευστοποιηθεί σε ακίνητα σε χώρες του εξωτερικού.
Η οικοδόμηση σταδιακά αδράνησε, παρασύροντας άλλους 100 κλάδους επαγγελμάτων, οι τράπεζες στερέψαν και αδυνατώντας να ξαναδανειστούν από ξένες τράπεζες, ρημάξαν τις επιχειρήσεις, η ανεργία πλησιάζει τα επίπεδα της δεκαετίας του 1950, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πείνα και η μετανάστευση, οι αυξανόμενοι άδικοι φόροι να στραγγίζουν τη μεσαία και χαμηλή τάξη δημιουργώντας πρωτόγνωρες κοινωνικές εκρήξεις: ρεκόρ αυτοκτονιών, κρουσμάτων AIDS, ναρκομανών, ψυχικών νοσημάτων, διαλύσεις οικογενειών, έξαρση βίας και εγκληματικότητας και γενικά μια καταστροφή του κοινωνικού ιστού.
Οι ηγέτες αυτής της χώρας νίπτουν τας χείρας τους. Δημοσιοποιούνται τα περιουσιακά τους στοιχεία και αποκαλύπτεται πως οι περισσότεροι είναι εκατομμυριούχοι. Τραγική ειρωνία να πεινάει ο λαός και οι νομοθέτες και διοικούντες να είναι πάμπλουτοι.
Κι όμως, έχουν προβλέψει την σημερινή κατάσταση και έχουν φροντίσει να είναι καλυμένοι νομοθετικά με την βουλευτική ασυλία και την παραγραφή των αδικημάτων.
Εισαγγελείς και δικαστές άφαντοι... κωφεύουν στην αδικία και προδοσία κατά του ελληνικού λαού.
Άραγε η κοινωνία θα βρει τρόπο να αντιδράσει αποτελεσματικά; Η στάση του Νεοέλληνα, που περιμένει να του χτυπήσει η συμφορά την πόρτα, για να αντιδράσει, φοβάμαι ότι θα έχει πολύ άσχημα επακόλουθα...
Αν περιμένεις οι άλλοι να αλλάξουν τη μοίρα σου, τότε δε σε λυπάμαι..
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.