Λογικά, για τα 12 μίλια, θα έπρεπε να ψάχνουν τρύπα να χωθούν. Αλλά γιατί να το κάνουν, όταν υπάρχει η λίστα Πέτσα να ορθώσει το ανάστημά της και να τους προστατεύσει;
Σήμερα θα μιλήσουμε για τα 12 μίλια.
Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο στα 12 μίλια. Οι βουλευτές της Ν.Δ. χειροκρότησαν γεμάτοι πατριωτικό ενθουσιασμό.
Και οι επόμενοι ομιλητές τής Ν.Δ. μίλησαν συγκινημένοι για την Ελλάδα που μεγαλώνει και τέτοια μεγαλοϊδεάτικα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» τους έτριψαν στη μούρη αυτά που έλεγαν το 2018, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανακοινώσει μια τέτοια πρόθεση.
Το θέμα έχει γίνει πλέον πολύ γνωστό. Τότε, Κουμουτσάκος, Ντόρα, Πλεύρης, Άδωνις, Συρίγος, Κικίλιας και διάφοροι άλλοι έλεγαν ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δημιουργεί εξαίρεση στο Αιγαίο.
Και ότι αυτό συνιστά υποχώρηση στις επιθετικές διεκδικήσεις τής Τουρκίας.
Να πούμε ευθέως τι ακριβώς συνέβαινε τότε: οι Πρέσπες ήταν πρόσφατες και τις θέσεις τής Ν.Δ. για την εξωτερική πολιτική τις διαμόρφωνε η ομάδα Σαμαρά.
Η Ν.Δ. Μητσοτάκη ήταν πολύ βολεμένη σ’ αυτό, γιατί της επέτρεπε να συσπειρώνει τον χώρο της Ακροδεξιάς και γιατί την διευκόλυνε να υποκινεί το μίσος κατά του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε οποιοδήποτε θέμα.
Αυτό εξηγεί γιατί τότε είχαν ξεσπαθώσει οι Αδώνηδες και οι Πλεύρηδες, που σήμερα είναι εντελώς εξαφανισμένοι από τη συζήτηση.
Ο Κουμουτσάκος, που ήταν τότε ο υπεύθυνος της Ν.Δ. για την εξωτερική πολιτική, ήταν πολύ άνετος μ’ αυτή τη γραμμή. Διότι, αφού παρήγαγε πολιτικό όφελος για το κόμμα του, δεν υπήρχε κανένας λόγος να είναι πολιτικά υπεύθυνη και τεκμηριωμένη.
Και η Ντόρα μπήκε σ’ αυτή τη συζήτηση γιατί δεν ήθελε να ενοχληθεί η Τουρκία. Είναι γνωστό ότι έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον Ερντογάν, που, υποθέτουμε, δεν είναι μόνο κοινωνικές.
Αλλά το κίνητρο του καθενός δεν έχει σημασία. Η κοινή συνισταμένη όλων των αχρείων είναι ο πατριωτισμός.
Επιπλέον, υπήρχε ένας ανένδοτος κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Καμία πρωτοβουλία του δεν υπήρχε περίπτωση να υποστηριχθεί από τη Ν.Δ. Άρα ό,τι έκανε ήταν ύποπτο ως ένδειξη μειωμένου πατριωτισμού.
Ακόμα και το να αλλάξει το οργανόγραμμα του υπουργείου Εξωτερικών. Πόσο μάλλον να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο. Προδοσία.
Ή να τα μειώσει. Ή να τα αφήσει όπως είναι. Όλα προδοσία στον βαθμό που το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επί της ουσίας, αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να συντηρούν την ένταση για τις Πρέσπες. Άρα έψαχναν αφορμές για να υψώνουν τόνους.
Με την τωρινή εξέλιξη, λογικά ο Κουμουτσάκος θα έπρεπε να ψάχνει τρύπα να χωθεί. Αλλά γιατί να το κάνει, όταν υπάρχει η λίστα Πέτσα να ορθώσει το ανάστημά της και να τον προστατεύσει;
Είπε λοιπόν ο Κουμουτσάκος ότι τώρα οι συνθήκες είναι άλλες. Αυτό λέει όποιος θέλει να δικαιολογήσει δύο αντιφατικές θέσεις που έχει υποστηρίξει διαδοχικά.
Τι να πει; Ότι τότε κάνανε μικροπολιτική για να τη βγούνε πατριωτικά στον ΣΥΡΙΖΑ;
Είπε λοιπόν ο Κουμουτσάκος ότι οι συνθήκες τώρα είναι διαφορετικές γιατί έχουμε το τουρκολυβικό σύμφωνο και δύο συμφωνίες για ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία.
Ναι, το ξέρουμε ότι τα έχουμε όλα αυτά. Εσείς όμως λέγατε τότε ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων μόνο στο Ιόνιο ήταν κίνηση συμβιβασμού με την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο.
Ξαφνικά πώς έγινε κίνηση κατά της τουρκικής επιθετικότητας; Επειδή η Τουρκία έκανε το σύμφωνο με τη Λιβύη;
Προσέξετε τον παραλογισμό. Αυτά που λέει ο Κουμουτσάκος θα έστεκαν αν το επιχείρημα της Ν.Δ. το 2018 ήταν το ανάποδο: ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο θα δυσκολέψει τη συνεννόηση με την Τουρκία.
Οπότε, ναι, τώρα, με την αυξημένη τουρκική επιθετικότητα, δεν υπάρχει θέμα συνεννόησης και μπορείς να το κάνεις.
Αυτοί όμως έλεγαν τότε ότι είναι υποχώρηση. Αν ήταν τότε υποχώρηση, σήμερα, με δεδομένη την αυξημένη τουρκική επιθετικότητα, θα έπρεπε να είναι δύο φορές υποχώρηση.
Το συμπέρασμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς απατεώνες.
Και αδίστακτους πατριδοκάπηλους όταν αυτό τους συμφέρει.
Η λογική τους είναι πολύ απλά η εξής: ό,τι κάνουμε εμείς είναι πολιτικά υπεύθυνο. Ό,τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδοσία. Ακόμα κι αν πρόκειται για ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Αλλά είπαμε. Ποιος θα τους πιέσει; Η λίστα Πέτσα;
πηγή
Σήμερα θα μιλήσουμε για τα 12 μίλια.
Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο στα 12 μίλια. Οι βουλευτές της Ν.Δ. χειροκρότησαν γεμάτοι πατριωτικό ενθουσιασμό.
Και οι επόμενοι ομιλητές τής Ν.Δ. μίλησαν συγκινημένοι για την Ελλάδα που μεγαλώνει και τέτοια μεγαλοϊδεάτικα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» τους έτριψαν στη μούρη αυτά που έλεγαν το 2018, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανακοινώσει μια τέτοια πρόθεση.
Το θέμα έχει γίνει πλέον πολύ γνωστό. Τότε, Κουμουτσάκος, Ντόρα, Πλεύρης, Άδωνις, Συρίγος, Κικίλιας και διάφοροι άλλοι έλεγαν ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δημιουργεί εξαίρεση στο Αιγαίο.
Και ότι αυτό συνιστά υποχώρηση στις επιθετικές διεκδικήσεις τής Τουρκίας.
Να πούμε ευθέως τι ακριβώς συνέβαινε τότε: οι Πρέσπες ήταν πρόσφατες και τις θέσεις τής Ν.Δ. για την εξωτερική πολιτική τις διαμόρφωνε η ομάδα Σαμαρά.
Η Ν.Δ. Μητσοτάκη ήταν πολύ βολεμένη σ’ αυτό, γιατί της επέτρεπε να συσπειρώνει τον χώρο της Ακροδεξιάς και γιατί την διευκόλυνε να υποκινεί το μίσος κατά του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε οποιοδήποτε θέμα.
Αυτό εξηγεί γιατί τότε είχαν ξεσπαθώσει οι Αδώνηδες και οι Πλεύρηδες, που σήμερα είναι εντελώς εξαφανισμένοι από τη συζήτηση.
Ο Κουμουτσάκος, που ήταν τότε ο υπεύθυνος της Ν.Δ. για την εξωτερική πολιτική, ήταν πολύ άνετος μ’ αυτή τη γραμμή. Διότι, αφού παρήγαγε πολιτικό όφελος για το κόμμα του, δεν υπήρχε κανένας λόγος να είναι πολιτικά υπεύθυνη και τεκμηριωμένη.
Και η Ντόρα μπήκε σ’ αυτή τη συζήτηση γιατί δεν ήθελε να ενοχληθεί η Τουρκία. Είναι γνωστό ότι έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον Ερντογάν, που, υποθέτουμε, δεν είναι μόνο κοινωνικές.
Αλλά το κίνητρο του καθενός δεν έχει σημασία. Η κοινή συνισταμένη όλων των αχρείων είναι ο πατριωτισμός.
Επιπλέον, υπήρχε ένας ανένδοτος κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Καμία πρωτοβουλία του δεν υπήρχε περίπτωση να υποστηριχθεί από τη Ν.Δ. Άρα ό,τι έκανε ήταν ύποπτο ως ένδειξη μειωμένου πατριωτισμού.
Ακόμα και το να αλλάξει το οργανόγραμμα του υπουργείου Εξωτερικών. Πόσο μάλλον να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο. Προδοσία.
Ή να τα μειώσει. Ή να τα αφήσει όπως είναι. Όλα προδοσία στον βαθμό που το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επί της ουσίας, αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να συντηρούν την ένταση για τις Πρέσπες. Άρα έψαχναν αφορμές για να υψώνουν τόνους.
Με την τωρινή εξέλιξη, λογικά ο Κουμουτσάκος θα έπρεπε να ψάχνει τρύπα να χωθεί. Αλλά γιατί να το κάνει, όταν υπάρχει η λίστα Πέτσα να ορθώσει το ανάστημά της και να τον προστατεύσει;
Είπε λοιπόν ο Κουμουτσάκος ότι τώρα οι συνθήκες είναι άλλες. Αυτό λέει όποιος θέλει να δικαιολογήσει δύο αντιφατικές θέσεις που έχει υποστηρίξει διαδοχικά.
Τι να πει; Ότι τότε κάνανε μικροπολιτική για να τη βγούνε πατριωτικά στον ΣΥΡΙΖΑ;
Είπε λοιπόν ο Κουμουτσάκος ότι οι συνθήκες τώρα είναι διαφορετικές γιατί έχουμε το τουρκολυβικό σύμφωνο και δύο συμφωνίες για ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία.
Ναι, το ξέρουμε ότι τα έχουμε όλα αυτά. Εσείς όμως λέγατε τότε ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων μόνο στο Ιόνιο ήταν κίνηση συμβιβασμού με την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο.
Ξαφνικά πώς έγινε κίνηση κατά της τουρκικής επιθετικότητας; Επειδή η Τουρκία έκανε το σύμφωνο με τη Λιβύη;
Προσέξετε τον παραλογισμό. Αυτά που λέει ο Κουμουτσάκος θα έστεκαν αν το επιχείρημα της Ν.Δ. το 2018 ήταν το ανάποδο: ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο θα δυσκολέψει τη συνεννόηση με την Τουρκία.
Οπότε, ναι, τώρα, με την αυξημένη τουρκική επιθετικότητα, δεν υπάρχει θέμα συνεννόησης και μπορείς να το κάνεις.
Αυτοί όμως έλεγαν τότε ότι είναι υποχώρηση. Αν ήταν τότε υποχώρηση, σήμερα, με δεδομένη την αυξημένη τουρκική επιθετικότητα, θα έπρεπε να είναι δύο φορές υποχώρηση.
Το συμπέρασμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς απατεώνες.
Και αδίστακτους πατριδοκάπηλους όταν αυτό τους συμφέρει.
Η λογική τους είναι πολύ απλά η εξής: ό,τι κάνουμε εμείς είναι πολιτικά υπεύθυνο. Ό,τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδοσία. Ακόμα κι αν πρόκειται για ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Αλλά είπαμε. Ποιος θα τους πιέσει; Η λίστα Πέτσα;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.