1 Σεπ 2021

Διαχείριση αποτυχίας με λίγο Πλεύρη

- Από τη στιγμή που το σχέδιο «Αποστολάκης» ναυάγησε, ο ανασχηματισμός φάνηκε ως αυτό που ήταν: διαχείριση αποτυχίας και παιχνίδια ισορροπίας με την Ακροδεξιά
- Η κρίση για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πλέον μη αναστρέψιμη


   Το επικοινωνιακό πυροτέχνημα του χθεσινού ανασχηματισμού ήταν η υπουργοποίηση Αποστολάκη. Χωρίς αυτήν τα πράγματα που μένουν είναι ελάχιστα:
   Το πρώτο που μένει είναι η καρατόμηση των υπουργών σε δύο τομείς στους οποίους μέχρι χθες η κυβέρνηση Μητσοτάκη ισχυριζόταν ότι τα πηγαίνει εξαιρετικά.
   Είναι προφανές ότι οι φωτιές έκαψαν τον Κ. Μητσοτάκη πολύ περισσότερο από όσο ο ίδιος προσπάθησε να δείξει τις προάλλες στη Βουλή, ενώ η κατάσταση με την πανδημία και τα νοσοκομεία γρήγορα θα είναι πάλι μείζων λόγος κυβερνητικής φθοράς.
   Το δεύτερο που μένει είναι η ανάθεση του υπουργείου Υγείας σε έναν ακροδεξιό -ξεπλυμένο εντατικά από τα ΜΜΕ, είναι η αλήθεια- που παλιότερα ζητούσε αίμα στα σύνορα και ζωή κόλαση για τους μετανάστες. Είναι ο τρίτος του Καρατζαφέρη που τοποθετείται στο υπουργείο Υγείας, μετά τον Άδωνι και τον Βορίδη, και αυτό δεν περνάει απαρατήρητο.
   Πόσο μάλλον όταν ο σημερινός υπουργός έχει δώσει μάχες για τη συγκάλυψη του σκανδάλου Novartis από την Προανακριτική της Βουλής για τον Παπαγγελόπουλο. Άγνωστο τι περιμένει ο Μητσοτάκης κάνοντας τη συγκεκριμένη επιλογή, τη συγκεκριμένη στιγμή. Σίγουρα όχι αυτό που περιμένει όλος ο κόσμος: τη στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
   Από τη στιγμή που το σχέδιο «Αποστολάκης» ναυάγησε, ο ανασχηματισμός φάνηκε ως αυτό που ήταν: διαχείριση αποτυχίας και παιχνίδια ισορροπίας με την Ακροδεξιά. Και αυτό δεν οδηγεί πουθενά.
   Η κρίση για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πλέον μη αναστρέψιμη.
το editorial στη σημερινή ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.