24 Οκτ 2019

Η πολιτική αθλιότητα του Άδωνι Γεωργιάδη

Πανικόβλητος και θρασύδειλος


   Στο ντοκιμαντέρ της ελβετικής τηλεόρασης για την υπόθεση Novartis o Άδωνις Γεωργιάδης εμφανίζεται να λέει: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι εταιρείες σαν τη Novartis μπορεί να δίνουν χρήματα σε γιατρούς, πολιτικούς και δεν ξέρω σε ποιους άλλους, όμως σώζουν και ζωές...».
   Που σημαίνει: Μπορεί οι πολιτικοί να λαδώθηκαν και να υπερτιμολόγησαν τα φάρμακα, αλλά κάτι ωφελήθηκε και ο κόσμος.
   Όταν προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ, ο Άδωνις Γεωργιάδης συνειδητοποίησε την τερατώδη ανοησία που είχε κάνει, να εμφανιστεί απολογούμενος -και μάλιστα σε μέσον του εξωτερικού- και άρχισε να περιφέρεται στα ΜΜΕ προσπαθώντας να την μαζέψει. Δεν εννοούσε αυτό, εννοούσε κάτι άλλο.
   Και εχθές είχε το γκεμπελίστικο θράσος να ισχυριστεί ότι, όταν αναφερόταν σε πολιτικούς που τα παίρνανε, εννοούσε τον Τσίπρα και τον Πολάκη. Για να παραδεχτεί ο θρασύδειλος, αργότερα, ότι δεν έχει κανένα στοιχείο. Έτσι το είπε, για να κατέβει λίγο στο επίπεδο των αντιπάλων του.
   Μόνο που το πρόβλημα του Άδ. Γεωργιάδη δεν είναι το επίπεδο των αντιπάλων του. Είναι η εισαγγελική έρευνα για το σκάνδαλο Novartis. Aυτό είναι που τον καθιστά πανικόβλητο. Από την ώρα που προέκυψε η υπόθεση Νovartis o Γεωργιάδης έχει απειλήσει δικαστές, προστατευόμενους μάρτυρες και πολιτικούς του αντιπάλους, έχει μιλήσει για έσχατες προδοσίες για να καταλήξει στη χθεσινή αθλιότητα.
   Εκτίθεται κατά τον χειρότερο τρόπο την ώρα που στη Βουλή ψηφίζεται νομοσχέδιο της αρμοδιότητάς του. Και εκθέτει και το κόμμα του, που σύρεται σε κατάπτυστες αντικοινοβουλευτικές μεθοδεύσεις στην Προανακριτική.
   Αν νομίζει ότι η πολιτική αθλιότητα θα τον προστατεύσει, πρέπει να είναι σε εξαιρετικά απελπιστική κατάσταση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.