Πώς ο νεοφιλελεύθερος Μ., που νίκησε τον "αριστερό λαϊκισμό", υποσχόμενος ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, φοροελαφρύνσεις και περιορισμό της "γεναιοδωρίας του κράτους", επανέφερε το ΔΝΤ και γονάτισε τους πολίτες με μέτρα λιτότητας
Σε μια μακρινή χώρα, την Αργεντινή, εξελέγη το 2015 ένας νεοφιλελεύθερος, ο Μάκρι και οι εδώ χαιρέτησαν τη νίκη του ως "νίκη απέναντι στον αριστερό λαϊκισμό" (αριστερός λαϊκισμός ήταν το ζεύγος Κίρχνερ, που, από το 2003 που ανέλαβαν την εξουσία, ο σύζυγος πρώτα, η γυναίκα του μετά, κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την οικονομία και να λύσουν το πρόβλημα του αβάσταχτου εξωτερικού χρέους, που είχε οδηγήσει την Αργεντινή το 2001 σε άτακτη χρεοκοπία και στην αγκαλιά του ΔΝΤ).
Ο Μάκρι, λοιπόν, εκλέχθηκε υποσχόμενος (δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι) φορελαφρύνσεις, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και περιορισμό της "γεναιοδωρίας του κράτους' προς τους πιο αδύναμους.
Καταλαβάνοντας την εξουσία προχώρησε σε:
- Μείωσε τη φορολογία των επιχειρήσεων από το 35% στο 25%.
- Λίγες μέρες μετά την εκλογή του, κατάργησε ή περιόρισε τους φόρους στις εξαγωγές των βασικών αγροτικών προϊόντων (σόγια, σιτάρι, καλαμπόκι, βοοειδή) που παράγει σε μεγάλες ποσότητες η Αργεντινή. Επρόκειτο για τις φοροαπαλλαγές που ζητούσαν οι ισχυρότατοι γαιοκτήμονες. Την ίδια στιγμή, κατάργησε τους δασμούς στις εισαγωγές των βιομηχανικών αγαθών. Η ιδέα, πίσω από τα μέτρα, ήταν ότι το άνοιγμα στις ξένες αγορές και ο περιορισμός της γραφειοκρατίας θα διευκόλυνε τις ξένες επενδύσεις. Στην πράξη οδήγησε στην απώλεια δισεκατομμυρίων δολαρίων που εισέπραττε προηγουμένως το κράτος.
- Τους πρώτους μήνες μετά την άνοδό του στην εξουσία, απέλυσε 10.500 δημοσίους υπαλλήλους, με το επιχείρημα ότι είχαν προσληφθεί για πολιτικούς λόγους και ότι το Δημόσιο είναι αντιπαραγωγικό.
- Προχώρησε σε δραστικές περικοπές ή και στην κατάργηση της κρατικής επιδότησης στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και τις συγκοινωνίες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μεταξύ του 2016-18 αυξήθηκαν τα τιμολόγια του φυσικού αερίου κατά 2.057% (δεν είναι τυπογραφικό λάθος, κατά δύο χιλιάδες πενήντα επτά τοις εκατό), του ηλεκτρικού κατά 1491% και του νερού κατά 996%.
- Τα μέτρα λιτότητας οδήγησαν σε ύφεση την οικονομία (πτώση 2,3% την πρώτη χρονιά, το 2016). Τους εννέα πρώτους μήνες της νέας κυβέρνησης χάθηκαν 120.000 θέσεις εργασίας (άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό στις 180.000), φτωχοποιήθηκε ο πληθυσμός και σημείωσε άνοδο η εγκληματικότητα.
- Στα τέλη του 2017, με τον πληθωρισμό να κλείνει στο 24,8%, η κυβέρνηση ανήγγειλε νέες μειώσεις στον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και νομοθεσία για «ευέλικτες» μορφές εργασίας. Υπολογίζοντας σε «οικονομίες» 4 δισ. δολ. για το Δημόσιο, μείωσε τους μισθούς και τις συντάξεις σε πραγματικές τιμές (παγώνοντας την αύξησή τους ανάλογα με τον πληθωρισμό), ενώ αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 63 χρόνια για τις γυναίκες και από τα 65 στα 70 χρόνια για τους άνδρες (σε εθελοντική βάση).
Η οικονομία δεν σταμάτησε να κατρακυλάει το 2018, ενώ συνεχίστηκε η μαζική φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, που είχε πολλαπλασιασθεί μετά την κατάργηση των περιορισμών οι οποίοι ίσχυαν προηγουμένως. Ο πληθωρισμός από την αρχή του χρόνου μέχρι το τέλος Αυγούστου απογειώθηκε στο 34,4%, την ίδια στιγμή που η οικονομία σημείωνε, την ίδια περίοδο, πτώση κατά 4,2%. Σύμφωνα με οικονομολόγους της αντιπολίτευσης, στο κλείσιμο του 2018 ο πληθωρισμός πλησίασε το 50%!
Το εξωτερικό χρέος, που η κυβέρνηση της Κριστίνα Κίρχνερ άφησε στο 40%, διπλασιάστηκε, και μετά από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο ότι ο Μαουρίτσιο Μάκρι προσέφυγε στο ΔΝΤ και μάλιστα δύο φορές: την πρώτη την άνοιξη του 2018 για δάνειο 50 δισ. δολάρια και τον Σεπτέμβριο τη δεύτερη, με συμπληρωματικό ποσό ύψους 7,1 δισ. Με βάση τα Μνημόνια που υπέγραψε, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε σε νέες περικοπές των δαπανών του δημόσιου τομέα.
Εντάξει, μπορεί να τους ξανακατσικώθηκε το ΔΝΤ, αλλά τουλάχιστον ο Μητσοτάκης της Αργεντινής κέρδισε τον "αριστερό λαϊκισμό".
Σε μια μακρινή χώρα, την Αργεντινή, εξελέγη το 2015 ένας νεοφιλελεύθερος, ο Μάκρι και οι εδώ χαιρέτησαν τη νίκη του ως "νίκη απέναντι στον αριστερό λαϊκισμό" (αριστερός λαϊκισμός ήταν το ζεύγος Κίρχνερ, που, από το 2003 που ανέλαβαν την εξουσία, ο σύζυγος πρώτα, η γυναίκα του μετά, κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την οικονομία και να λύσουν το πρόβλημα του αβάσταχτου εξωτερικού χρέους, που είχε οδηγήσει την Αργεντινή το 2001 σε άτακτη χρεοκοπία και στην αγκαλιά του ΔΝΤ).
Ο Μάκρι, λοιπόν, εκλέχθηκε υποσχόμενος (δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι) φορελαφρύνσεις, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και περιορισμό της "γεναιοδωρίας του κράτους' προς τους πιο αδύναμους.
Καταλαβάνοντας την εξουσία προχώρησε σε:
- Μείωσε τη φορολογία των επιχειρήσεων από το 35% στο 25%.
- Λίγες μέρες μετά την εκλογή του, κατάργησε ή περιόρισε τους φόρους στις εξαγωγές των βασικών αγροτικών προϊόντων (σόγια, σιτάρι, καλαμπόκι, βοοειδή) που παράγει σε μεγάλες ποσότητες η Αργεντινή. Επρόκειτο για τις φοροαπαλλαγές που ζητούσαν οι ισχυρότατοι γαιοκτήμονες. Την ίδια στιγμή, κατάργησε τους δασμούς στις εισαγωγές των βιομηχανικών αγαθών. Η ιδέα, πίσω από τα μέτρα, ήταν ότι το άνοιγμα στις ξένες αγορές και ο περιορισμός της γραφειοκρατίας θα διευκόλυνε τις ξένες επενδύσεις. Στην πράξη οδήγησε στην απώλεια δισεκατομμυρίων δολαρίων που εισέπραττε προηγουμένως το κράτος.
- Τους πρώτους μήνες μετά την άνοδό του στην εξουσία, απέλυσε 10.500 δημοσίους υπαλλήλους, με το επιχείρημα ότι είχαν προσληφθεί για πολιτικούς λόγους και ότι το Δημόσιο είναι αντιπαραγωγικό.
- Προχώρησε σε δραστικές περικοπές ή και στην κατάργηση της κρατικής επιδότησης στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και τις συγκοινωνίες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μεταξύ του 2016-18 αυξήθηκαν τα τιμολόγια του φυσικού αερίου κατά 2.057% (δεν είναι τυπογραφικό λάθος, κατά δύο χιλιάδες πενήντα επτά τοις εκατό), του ηλεκτρικού κατά 1491% και του νερού κατά 996%.
- Τα μέτρα λιτότητας οδήγησαν σε ύφεση την οικονομία (πτώση 2,3% την πρώτη χρονιά, το 2016). Τους εννέα πρώτους μήνες της νέας κυβέρνησης χάθηκαν 120.000 θέσεις εργασίας (άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό στις 180.000), φτωχοποιήθηκε ο πληθυσμός και σημείωσε άνοδο η εγκληματικότητα.
- Στα τέλη του 2017, με τον πληθωρισμό να κλείνει στο 24,8%, η κυβέρνηση ανήγγειλε νέες μειώσεις στον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και νομοθεσία για «ευέλικτες» μορφές εργασίας. Υπολογίζοντας σε «οικονομίες» 4 δισ. δολ. για το Δημόσιο, μείωσε τους μισθούς και τις συντάξεις σε πραγματικές τιμές (παγώνοντας την αύξησή τους ανάλογα με τον πληθωρισμό), ενώ αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 63 χρόνια για τις γυναίκες και από τα 65 στα 70 χρόνια για τους άνδρες (σε εθελοντική βάση).
Η οικονομία δεν σταμάτησε να κατρακυλάει το 2018, ενώ συνεχίστηκε η μαζική φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, που είχε πολλαπλασιασθεί μετά την κατάργηση των περιορισμών οι οποίοι ίσχυαν προηγουμένως. Ο πληθωρισμός από την αρχή του χρόνου μέχρι το τέλος Αυγούστου απογειώθηκε στο 34,4%, την ίδια στιγμή που η οικονομία σημείωνε, την ίδια περίοδο, πτώση κατά 4,2%. Σύμφωνα με οικονομολόγους της αντιπολίτευσης, στο κλείσιμο του 2018 ο πληθωρισμός πλησίασε το 50%!
Το εξωτερικό χρέος, που η κυβέρνηση της Κριστίνα Κίρχνερ άφησε στο 40%, διπλασιάστηκε, και μετά από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο ότι ο Μαουρίτσιο Μάκρι προσέφυγε στο ΔΝΤ και μάλιστα δύο φορές: την πρώτη την άνοιξη του 2018 για δάνειο 50 δισ. δολάρια και τον Σεπτέμβριο τη δεύτερη, με συμπληρωματικό ποσό ύψους 7,1 δισ. Με βάση τα Μνημόνια που υπέγραψε, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε σε νέες περικοπές των δαπανών του δημόσιου τομέα.
Εντάξει, μπορεί να τους ξανακατσικώθηκε το ΔΝΤ, αλλά τουλάχιστον ο Μητσοτάκης της Αργεντινής κέρδισε τον "αριστερό λαϊκισμό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.