15 Σεπ 2018

Πέντε χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Ο φασισμός δρα όταν η κοινωνία κοιτάζει αλλού. Δεν θα του κάνουμε αυτή τη χάρη


   Έχουν κλείσει πέντε χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
   Ο Παύλος Φύσσας δεν είναι το μόνο θύμα της δράσης των φασιστικών συμμοριών. Υπάρχουν και άλλοι νεκροί, για τους οποίους το κατεστημένο των ΜΜΕ δεν έκανε ποτέ λόγο, απλώς επειδή ήταν μετανάστες. Υπάρχουν επίσης εκατοντάδες άνθρωποι, Έλληνες και ξένοι, θύματα θρασύδειλων επιθέσεων των φασιστοειδών με τις αρβύλες και τους σιδερολοστούς.
   Η «Αυγή» έχει σήμερα ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στο σύγχρονο πρόσωπο του φασισμού. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι είναι αυτοί που προκαλούν σήμερα από τα κοινοβουλευτικά έδρανα. Ποιος είναι ο ρόλος τους στις γειτονιές. Ποιο είναι το αποτέλεσμα της δράσης τους και μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν.
   Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε και όλους αυτούς που τους χάιδεψαν και τους βοήθησαν να στήσουν κοινοβουλευτικό κόμμα. Αυτούς που τους παρουσίασαν ως “αγανακτισμένους πολίτες”. Που τους έδωσαν βήμα για να εκθέσουν τις απόψεις τους. Που προέβαλαν το φιλανθρωπικό τους έργο και την προστασία που παρείχαν στις γιαγιάδες. Που τους περιέγραψαν ως “ριζοσπάστες ακτιβιστές”. Που τους έκαναν life style αφήγημα. Που μας εξήγησαν ότι οι αγκυλωτοί σταυροί στα τατουάζ τους είναι αριστερόστροφοι και επομένως αρχαιοελληνικοί. Που τους απηύθυναν, ακόμα και μια μέρα μετά τη δολοφονία του Φύσσα, φιλικές συστάσεις να σοβαρευτούν “για να μην τους πιάνει ο κόσμος στο στόμα του”. Που αποσιώπησαν τις επιθέσεις τους στο Πέραμα, στην Ηλιούπολη, στα Πετράλωνα, στη Λέσβο, στο κέντρο της Αθήνας και σε δεκάδες άλλα μέρη.
   Ο φασισμός δρα όταν η κοινωνία κοιτάζει αλλού. Δεν θα του κάνουμε αυτή τη χάρη.
το Κύριο Άρθρο στην ΑΥΓΗ του Σαββάτου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.