6 Μαΐ 2017

Δε βρίσκεις καθρέφτες να φωνάξεις τ’ όνομά σου

Θα ’ρθει μια μέρα που... οι καθρεφτάνθρωποι θα πάψουν να μιμούνται και θα κάνουν την μεγάλη έξοδο από τα γυάλινα δεσμά τους προς τον κόσμο της αυθεντικότητας

Δε βρίσκεις καθρέφτες να φωνάξεις τ’ όνομά σου 
φτύνουμε ένα-ένα τα τιποτένια ομοιώματα 
Μ. Αναγνωστάκης

   Το δωμάτιο φωτίζονταν μόνο από την οθόνη του υπολογιστή. Ώρες, τώρα, προσπαθούσα, μάταια, να ταξιδέψω στη γυάλινη επιφάνειά του. Ούτε ένα βήμα ούτε μία λέξη. Ήταν αδύνατο να αισθανθώ κάποια συγκίνηση, ένα οποιοδήποτε συναίσθημα κι έτσι κατέφυγα στη θάλασσα. Κατέληξα ότι η αρμύρα που σου χαράζει το πρόσωπο δεν είναι ίδια με τη σκουριά, ακόμα κι όταν η τελευταία είναι άγια.
   Μπορεί και να γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι η ζωή είναι...

η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου στο aRTInews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.