Πρέπει να αγαπήσουμε την αξιοπρέπεια μας, τον διπλανό μας, τον κόσμο που πάνε να μας στερήσουν. Τότε η φαντασία θα επανέλθει ως πραγματικότητα
* Από το ποίημα της Κατερίνα Γώγου “Καμιά φορά” (συλλογή “Τρία κλικ αριστερά”, 1978). Απαγγελία και στο "Παραγγελιά / Νίκος Κοεμτζής" του Παύλου Τάσιου.
Η Ποίηση είναι Τέχνη, είναι σαν την Ζωγραφική. Τα εσωτερικά φαντάσματα του ζωγράφου αποτυπώνονται στον καμβά, ο επισκέπτης όμως μεταβολίζει τον πίνακα στο μεδούλι του, χρησιμοποιώντας τις δικές του βιοψυχικές ορμόνες, προσαρμόζοντας τα μηνύματα στο δικό του θυμικό, στο δικό του DNA.
Συγκλονίζει η Κατερίνα, ο τόπος, ο χρόνος, οι εμπειρίες της, η Παραγγελιά και η εθελούσια αναχώρησή της. Εγώ δεν είμαι ποιητής, δεν είμαι συγκλονιστικός. Είμαι στην μέση της δίνης του Μνημονίου. Έχω όμως μνήμη, γνώση, πόνο, ελπίδα, απελπισία, διάθεση για αγώνα και αυτοκτονικές τάσεις.
Οι πατάτες που κολλάνε; Κολλάνε και στο άσπρο και στο μαύρο.
Αναπλάθω στο μυαλό μου την ιστορία των μουζίκων, των Zapatistas, των Ελασιτών, των κατατρεγμένων όπου γης και βλέπω την αποφασιστικότητά τους να νικήσουν, χωρίς να το έχουν συνειδητοποιήσει, αυθόρμητα και ενστικτώδικα, να κάνουν πράξη την ρήση του Μαρξ, «Ελευθερία είναι η Γνώση της Αναγκαιότητας».
Εντελώς ξεροκέφαλοι και πεισματωμένοι, πολεμάνε με...
η συνέχεια του άρθρου του Κώστα Κάππα στο aRTInews
Η Ποίηση είναι Τέχνη, είναι σαν την Ζωγραφική. Τα εσωτερικά φαντάσματα του ζωγράφου αποτυπώνονται στον καμβά, ο επισκέπτης όμως μεταβολίζει τον πίνακα στο μεδούλι του, χρησιμοποιώντας τις δικές του βιοψυχικές ορμόνες, προσαρμόζοντας τα μηνύματα στο δικό του θυμικό, στο δικό του DNA.
Συγκλονίζει η Κατερίνα, ο τόπος, ο χρόνος, οι εμπειρίες της, η Παραγγελιά και η εθελούσια αναχώρησή της. Εγώ δεν είμαι ποιητής, δεν είμαι συγκλονιστικός. Είμαι στην μέση της δίνης του Μνημονίου. Έχω όμως μνήμη, γνώση, πόνο, ελπίδα, απελπισία, διάθεση για αγώνα και αυτοκτονικές τάσεις.
Οι πατάτες που κολλάνε; Κολλάνε και στο άσπρο και στο μαύρο.
Αναπλάθω στο μυαλό μου την ιστορία των μουζίκων, των Zapatistas, των Ελασιτών, των κατατρεγμένων όπου γης και βλέπω την αποφασιστικότητά τους να νικήσουν, χωρίς να το έχουν συνειδητοποιήσει, αυθόρμητα και ενστικτώδικα, να κάνουν πράξη την ρήση του Μαρξ, «Ελευθερία είναι η Γνώση της Αναγκαιότητας».
Εντελώς ξεροκέφαλοι και πεισματωμένοι, πολεμάνε με...
η συνέχεια του άρθρου του Κώστα Κάππα στο aRTInews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.