Αν ξέρει κάποιος να ψάξει στο fb, ανάμεσα στις λάσπες και τα σκουπίδια, βρίσκει και διαμάντια
Καλό και άγιο το τρόλιγκ για τα 2 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χωρίς πανηγύρια και φιέστες, χωρίς όμως και ανθρωποφαγία, μπορούμε να δούμε 2-3 (OK, πάνω από 30 σημεία ακολουθούν, συγνώμη) πραγματάκια αντικειμενικά. Ακολουθεί σεντόνι, το οποίο, όμως, πιστεύω διαβάζεται αρκετά εύκολα. Χωρίζεται σε τρία μέρη και αν βαριέστε μπορείτε να τα διαβάστε ξεχωριστά.
Μέρος 1ο:
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Γενάρη με μια εντολή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε σκληρή διαπραγμάτευση, όπως η εντολή αυτή τον υποχρέωνε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε νέα εντολή για να εφαρμόσει το αποτέλεσμα τις διαπραγμάτευσής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις δεύτερες εκλογές και εφαρμόζει το πρόγραμμα αυτό. Το αποτέλεσμα μιας ήττας δηλαδή.
Με βάση αυτά, παρακάτω υποστηρίζω ότι το αποτέλεσμα αυτής της ήττας είναι καλύτερο, τόσο από το αποτέλεσμα αυτού που ο αντίπαλος ονόμαζε success story, όσο και από αυτό που κάποιοι υποστήριζαν μετά την ήττα, εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την έξοδο από το ευρώ. Και όταν λέω καλύτερο, εννοώ τόσο για την χώρα γενικά, όσο όμως (και μάλιστα ιδίως για αυτούς) που η αριστερά απευθύνεται. Τους "από κάτω", όπως έχουμε συνηθίσει να τους αποκαλούμε, τους χωρίς φωνή, τους χαμηλόμισθους, τους άνεργους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τους χαμηλοσυνταξιούχους,
Γιατί η πολιτική δεν είναι ποτέ ένα "zero sum game", και γιατί η κοινωνία είναι ταξική. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλέξει πλευρά σε αυτή τη σύγκρουση, όσο και αν κάποιοι διαφωνούν και κάνουν πως δεν το βλέπουν. Και σε ένα μη-zero sum game, (για τους φίλους οικονομολόγους, όταν μια κατά Pareto βελτίωση είναι αδύνατη) είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις πλευρά.
Γιατί όμως η ήττα αυτή ήταν καλύτερη από τα άλλα 2 σενάρια? (Την νίκη της ΝΔ ή την έξοδο στην δραχμή?)
Μέρος 2ο:
Ας αρχίσω με το δεύτερο. Είναι κακό να χτίζεις αναλύσεις στα "αν" και μπορεί να κάνεις τραγικά λάθη. Παρόλα αυτά, μια υπόθεση εργασίας λέει ότι μετά το δημοψήφισμα, να βγαίναμε από το ευρώ και να διαγράφαμε το 100% του χρέους μας. Μονομερώς. Παίρνω το καλύτερο δυνατό σενάριο της άλλης ανάλυσης, γιατί δεν θέλω να κατηγορηθώ ότι κάνω καρικατούρα το επιχείρημα της άλλης πλευράς.
Σε αυτή την περίπτωση είναι δεδομένο ότι γυρίζουμε σε ένα εθνικό νόμισμα το οποίο υποτιμάται έντονα. Παράλληλα, λόγω του ότι κανείς δεν μας δανείζει, είμαστε υποχρεωμένοι -όχι από θεσμούς αλλά από την ίδια την πραγματικότητα- να παράγουμε συνεχώς πρωτογενή πλεονάσματα για να μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς, συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία κλπ. (ή έστω να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς) για πολλά πολλά χρόνια. (μέχρι να αποκτήσουμε ξανά πρόσβαση στις αγορές, κάτι που θα αργούσε λόγω της κατάρρευσης της εμπιστοσύνης στην χώρα).
Τα πλεονάσματα αυτά θα γίνονταν εφικτά μέσω φόρων και περικοπών. Αρκετά βαρύτερων των σημερινών, αφού το υποτιμημένο μας νόμισμα θα καθιστούσε πανάκριβες τις εισαγωγές. Παράλληλα ,οι εξαγωγές μας και ο τουρισμός ίσως να βελτιωνόταν (με μια επιφύλαξη για το δεύτερο λόγω αβεβαιότητας) αλλά αμφιβάλλω ότι το ισοζύγιο μιας τόσο έντονης υποτίμησης θα ήταν θετικό. Η ίδια η αβεβαιότητα, θα καθυστερούσε τις επενδύσεις και θα αύξανε το brain-drain, με αποτέλεσμα ο αναπτυξιακός κύκλος να αργήσει πολύ περισσότερο από όσο προβλέπεται τώρα.
Το μεγάλο βάρος από αυτό είναι προφανές ότι θα έπεφτε στους "από κάτω". Σε όσους δεν είχαν μετρητά ή καταθέσεις σε ξένο νόμισμα, σε όσους θα έμεναν άνεργοι λόγω της αποεπένδυσης, σε όσους θα έχαναν την υγειονομική περίθαλψη, λόγω της αδυναμίας του κράτους να την παρέχει. Για αυτόν τον λόγο και κατά την διάρκεια της περιόδου πριν το δημοψήφισμα, η ρητορική της κυβέρνησης δεν έλεγε "Όχι σημαίνει δραχμή" αλλά έλεγε "Όχι σημαίνει άλλη συμφωνία". Το γιατί διαφωνώ κάθετα με την λογική που λέει "το όχι έγινε ναι", γίνεται ξεκάθαρο στο 3ο μέρος όπου συγκρίνω το τι έγινε αυτά τα 2 χρόνια, με το τι θα είχε και τι δεν θα είχε γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε γίνει κυβέρνηση. (ή αν θέλετε με το τι θα είχε, ή δεν είχε γίνει αν είχε κερδίσει το ναι στο δημοψήφισμα...)
Μέρος 3ο:
Πώς θα ήταν τα πράγματα αν είχε κερδίσει η ΝΔ? Αν είχε επιβεβαιωθεί η αριστερή παρένθεση? Εν τέλει τί έχει κάνει ό ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα 2 χρόνια?
1) Η προηγούμενη συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου όριζε ως στόχους πλεονασμάτων 3% για το 2015, 4,5% για το 2016, 4,5% για το 2017 και 4,2% για το 2018. Προσθετικά σε αυτά, το περιβόητο success story είχε αφήσει πίσω του ακόμα ένα δημοσιονομικό κενό ύψους, περίπου 2 δισ. ευρώ, που για να καλυφθεί απαιτούνταν νέα μέτρα, καθώς η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν πέτυχε τον στόχο για 1,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2014.
Αντίθετα, η συμφωνία του Ιουλίου του 2015 ορίζει ως στόχους -0,25% για το 2015, 0,5% για το 2016, 1,75% για το 2017 και 3,5% για το 2018. Αυτό σημαίνει ότι 20 δισ. ευρώ θα παραμείνουν στην πραγματική οικονομία, στην κοινωνία, μέσα σ’ αυτή την τετραετία, αντί να τροφοδοτήσουν τα παράλογα μέτρα που θα απαιτούνταν για να εκπληρωθούν οι στόχοι της προηγούμενης συμφωνίας της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Με αυτόν τον τρόπο:
2) Απετράπη η συρρίκνωση όλων των συντάξεων, που θα επέφερε η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, καθώς και η συνολική κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος.
3) Χορηγήθηκε, τα Χριστούγεννα του 2016, η 13η σύνταξη, συνολικού ύψους 630 εκ. ευρώ, για 1.577.4421 συνταξιούχους με αποδοχές κάτω από 850 ευρώ.
4) Απετράπησαν οι προγραμματισμένες περικοπές στην υγεία και την παιδεία, που περιγράφονταν στον προϋπολογισμό του 2014.
5) Απετράπη η οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ, την οποία Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει να αρχίσει να υλοποιείται από το δεύτερο εξάμηνο του 2015.
6) Απετράπη η άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, η οποία από 1/1/2015 θα επέφερε κοινωνικό χάος.
7) Απετράπη ο διπλασιασμός του φόρου στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο νερό, που αποτελούσε δέσμευση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.
8) Αποτρέψαμε το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ώστε να χρηματοδοτείται το χρέος. Καταφέραμε και βρήκαμε λύση που συνδυάζει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και την εξασφάλιση πόρων για τα κρατικά ταμεία, πέραν του χρέους.
Παράλληλα:
9) Νομοθετήθηκε η ρύθμιση των 100 δόσεων για τα χρέη προς το δημόσιο.
10) Καταργήθηκε επί της ουσίας, το διαρκές αυτόφωρο και η προσωποκράτηση για εκατομμύρια οφειλέτες του δημοσίου. Το όριο για την ποινική δίωξη, που ήταν μόλις στα 5.000 ευρώ, προσδιορίστηκε πρώτα στις 50.000 και, πλέον, με νέα απόφαση βρίσκεται στις 100.000 ευρώ, προστατεύοντας έτσι τη συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών από τον κίνδυνο της φυλάκισης.
11) Υλοποιήθηκε σε πρώτη φάση και σήμερα πλέον διευρύνεται το πρόγραμμα, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
12) Καταργήθηκε το απαράδεκτο «εισιτήριο» των 5 ευρώ στα νοσοκομεία.
13) Εξασφαλίσθηκε η πρόσβαση στις παροχές υγείας για 2,5 εκατ. ανασφάλιστους πολίτες.
14) Σε αντίθεση με την καταστροφική πενταετία 2010-2014 και τις 8.000 αποχωρήσεις, από τον Οκτώβριο του 2015 έχουν αναλάβει υπηρεσία 3.551 εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας. Ταυτόχρονα, έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες για την στελέχωση με επιπλέον 3.380 εργαζόμενους (γιατρούς, νοσηλευτές, λοιπό επικουρικό προσωπικό κ.ά.) τους επόμενους μήνες. Πέραν αυτών, υπάρχουν ακόμα εξασφαλισμένες πιστώσεις για τη στελέχωση με επιπλέον 8.200 εργαζόμενους στην Υγεία.
15) Εξασφαλίστηκαν, επίσης, 140 εκατομμύρια από το ΕΣΠΑ για τη στελέχωση 270 δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε 65 πόλεις της χώρας.
16) Μέσα από τη διαπραγμάτευση και τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση κατάφερε να άρει τους περιορισμούς στις δαπάνες για την υγεία που είχε συμφωνήσει στο Μεσοπρόθεσμο η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, εξασφαλίστηκε η αύξηση του ορίου των δαπανών, αθροιστικά, για το διάστημα 2015-2018, κατά 1 δισ. ευρώ, ενώ εξασφαλίστηκαν και 150 εκατομμύρια για τη στήριξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
17) Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, άνοιξαν στην ώρα τους με το απαραίτητο προσωπικό και τα αντίστοιχα συγγράμματα.
18) Αυξήθηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης, ο προϋπολογισμός για την παιδεία στο 2,85% του ΑΕΠ. Ανατρέπεται έτσι η απαράδεκτη δέσμευση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, που, με βάση την προηγούμενη συμφωνία, θα μείωναν σχεδόν κατά 1 δισ. ευρώ τον προϋπολογισμό της εκπαίδευσης, ρίχνοντάς τον στο 1,9% του ΑΕΠ, το 2018.
19) Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έγιναν φέτος 23.000 προσλήψεις αναπληρωτών (23% παραπάνω από πέρσι), ενώ στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής έγιναν περισσότερες προσλήψεις αναπληρωτών από ποτέ (50% περισσότερες σε σχέση με πέρσι).
20) Μετά από 6 χρόνια γίνονται διορισμοί σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ (500 μέλη ΔΕΠ για το 2016 και άλλα τόσα μέσα στο 2017).
Και όλα αυτά συνδυάζονται με:
21) Αύξηση 1,8% στο πραγματικό ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο του 2016.
22) Αύξηση 12,6% στον όγκο των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου (ιδιωτικές επενδύσεις).
23) Αύξηση 10,2% στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, παράγοντας πλεόνασμα στις τρέχουσες συναλλαγές για πρώτη φορά από το 1948.
24) Αύξηση 5,1% στην ιδιωτική κατανάλωση σε ετήσια βάση, σε πραγματικούς όρους οικονομίας, το ίδιο διάστημα.
25) Αύξηση 228% στις ξένες άμεσες επενδύσεις την περίοδο Ιανουαρίου - Οκτωβρίου: από 703 εκατ. το 2015 σε 2,303 δισ. το 2016.
26) Αύξηση της απασχόλησης κατά 232.000 άτομα από το 1ο τρίμηνο του 2015 έως το 3ο τρίμηνο του 2016, ενώ το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε αντίστοιχα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες από 26,6% σε 22,6%.
27) Άνοδος 2,3% σε ετήσια βάση του γενικού δείκτη βιομηχανικής παραγωγής στο 11μηνο 2016 έναντι 0,5% την αντίστοιχη περίοδο του 2015.
28) Άνοδος στις 94,6 μονάδες του δείκτη οικονομικού κλίματος του ΙΟΒΕ τον Δεκέμβριο, από 92,4 μονάδες τον Νοέμβριο
Ταυτόχρονα
29) Η απλή αναλογική είναι νόμος του κράτους,
30) Στο προσφυγικό περάσαμε σε μια νέα πολιτική, που βάζει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη σε πρώτο πλάνο.
31) Οι λίστες της φοροδιαφυγής αξιοποιούνται, πλέον, στο έπακρο. Ενώ οι βεβαιώσεις από τις λίστες, από το 2013 μέχρι το 2014, ήταν μόλις 26,6 εκατ. ευρώ, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο έχουν αγγίξει τα 900 εκατ. ευρώ.
32) Τα σκάνδαλα, όπως της NOVARTIS, βγαίνουν στο φως
33) Ψηφίστηκε ο νόμος για την ιθαγένεια. δίνοντας τέλος στην ομηρία των παιδιών της δεύτερης γενιάς μεταναστών.
33) Ψηφίστηκε το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης για ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια.
34) Βελτιώθηκαν σημαντικά οι συνθήκες ζωής στις φυλακές
Συγνώμη αν ξεχνάω κάτι.....
Όλα αυτά, βέβαια, δεν είναι για να πανηγυρίζουμε. Υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα να γίνουν και είναι γεγονός ότι για τους "από κάτω" τα πράγματα είναι ακόμα δύσκολα. Όμως, όταν κάνουμε κριτική, να λέμε τα σύκα σύκα, και τη σκάφη σκάφη...
σημ Τηλεβόα: Αν ξέρει κάποιος να ψάξει στο fb, ανάμεσα στις λάσπες και τα σκουπίδια, βρίσκει και διαμάντια. Το παραπάνω κείμενο είναι από τον χρήστη Antonis Papazachariou...
Καλό και άγιο το τρόλιγκ για τα 2 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χωρίς πανηγύρια και φιέστες, χωρίς όμως και ανθρωποφαγία, μπορούμε να δούμε 2-3 (OK, πάνω από 30 σημεία ακολουθούν, συγνώμη) πραγματάκια αντικειμενικά. Ακολουθεί σεντόνι, το οποίο, όμως, πιστεύω διαβάζεται αρκετά εύκολα. Χωρίζεται σε τρία μέρη και αν βαριέστε μπορείτε να τα διαβάστε ξεχωριστά.
Μέρος 1ο:
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Γενάρη με μια εντολή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε σκληρή διαπραγμάτευση, όπως η εντολή αυτή τον υποχρέωνε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε νέα εντολή για να εφαρμόσει το αποτέλεσμα τις διαπραγμάτευσής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις δεύτερες εκλογές και εφαρμόζει το πρόγραμμα αυτό. Το αποτέλεσμα μιας ήττας δηλαδή.
Με βάση αυτά, παρακάτω υποστηρίζω ότι το αποτέλεσμα αυτής της ήττας είναι καλύτερο, τόσο από το αποτέλεσμα αυτού που ο αντίπαλος ονόμαζε success story, όσο και από αυτό που κάποιοι υποστήριζαν μετά την ήττα, εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την έξοδο από το ευρώ. Και όταν λέω καλύτερο, εννοώ τόσο για την χώρα γενικά, όσο όμως (και μάλιστα ιδίως για αυτούς) που η αριστερά απευθύνεται. Τους "από κάτω", όπως έχουμε συνηθίσει να τους αποκαλούμε, τους χωρίς φωνή, τους χαμηλόμισθους, τους άνεργους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τους χαμηλοσυνταξιούχους,
Γιατί η πολιτική δεν είναι ποτέ ένα "zero sum game", και γιατί η κοινωνία είναι ταξική. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλέξει πλευρά σε αυτή τη σύγκρουση, όσο και αν κάποιοι διαφωνούν και κάνουν πως δεν το βλέπουν. Και σε ένα μη-zero sum game, (για τους φίλους οικονομολόγους, όταν μια κατά Pareto βελτίωση είναι αδύνατη) είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις πλευρά.
Γιατί όμως η ήττα αυτή ήταν καλύτερη από τα άλλα 2 σενάρια? (Την νίκη της ΝΔ ή την έξοδο στην δραχμή?)
Μέρος 2ο:
Ας αρχίσω με το δεύτερο. Είναι κακό να χτίζεις αναλύσεις στα "αν" και μπορεί να κάνεις τραγικά λάθη. Παρόλα αυτά, μια υπόθεση εργασίας λέει ότι μετά το δημοψήφισμα, να βγαίναμε από το ευρώ και να διαγράφαμε το 100% του χρέους μας. Μονομερώς. Παίρνω το καλύτερο δυνατό σενάριο της άλλης ανάλυσης, γιατί δεν θέλω να κατηγορηθώ ότι κάνω καρικατούρα το επιχείρημα της άλλης πλευράς.
Σε αυτή την περίπτωση είναι δεδομένο ότι γυρίζουμε σε ένα εθνικό νόμισμα το οποίο υποτιμάται έντονα. Παράλληλα, λόγω του ότι κανείς δεν μας δανείζει, είμαστε υποχρεωμένοι -όχι από θεσμούς αλλά από την ίδια την πραγματικότητα- να παράγουμε συνεχώς πρωτογενή πλεονάσματα για να μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς, συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία κλπ. (ή έστω να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς) για πολλά πολλά χρόνια. (μέχρι να αποκτήσουμε ξανά πρόσβαση στις αγορές, κάτι που θα αργούσε λόγω της κατάρρευσης της εμπιστοσύνης στην χώρα).
Τα πλεονάσματα αυτά θα γίνονταν εφικτά μέσω φόρων και περικοπών. Αρκετά βαρύτερων των σημερινών, αφού το υποτιμημένο μας νόμισμα θα καθιστούσε πανάκριβες τις εισαγωγές. Παράλληλα ,οι εξαγωγές μας και ο τουρισμός ίσως να βελτιωνόταν (με μια επιφύλαξη για το δεύτερο λόγω αβεβαιότητας) αλλά αμφιβάλλω ότι το ισοζύγιο μιας τόσο έντονης υποτίμησης θα ήταν θετικό. Η ίδια η αβεβαιότητα, θα καθυστερούσε τις επενδύσεις και θα αύξανε το brain-drain, με αποτέλεσμα ο αναπτυξιακός κύκλος να αργήσει πολύ περισσότερο από όσο προβλέπεται τώρα.
Το μεγάλο βάρος από αυτό είναι προφανές ότι θα έπεφτε στους "από κάτω". Σε όσους δεν είχαν μετρητά ή καταθέσεις σε ξένο νόμισμα, σε όσους θα έμεναν άνεργοι λόγω της αποεπένδυσης, σε όσους θα έχαναν την υγειονομική περίθαλψη, λόγω της αδυναμίας του κράτους να την παρέχει. Για αυτόν τον λόγο και κατά την διάρκεια της περιόδου πριν το δημοψήφισμα, η ρητορική της κυβέρνησης δεν έλεγε "Όχι σημαίνει δραχμή" αλλά έλεγε "Όχι σημαίνει άλλη συμφωνία". Το γιατί διαφωνώ κάθετα με την λογική που λέει "το όχι έγινε ναι", γίνεται ξεκάθαρο στο 3ο μέρος όπου συγκρίνω το τι έγινε αυτά τα 2 χρόνια, με το τι θα είχε και τι δεν θα είχε γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε γίνει κυβέρνηση. (ή αν θέλετε με το τι θα είχε, ή δεν είχε γίνει αν είχε κερδίσει το ναι στο δημοψήφισμα...)
Μέρος 3ο:
Πώς θα ήταν τα πράγματα αν είχε κερδίσει η ΝΔ? Αν είχε επιβεβαιωθεί η αριστερή παρένθεση? Εν τέλει τί έχει κάνει ό ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα 2 χρόνια?
1) Η προηγούμενη συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου όριζε ως στόχους πλεονασμάτων 3% για το 2015, 4,5% για το 2016, 4,5% για το 2017 και 4,2% για το 2018. Προσθετικά σε αυτά, το περιβόητο success story είχε αφήσει πίσω του ακόμα ένα δημοσιονομικό κενό ύψους, περίπου 2 δισ. ευρώ, που για να καλυφθεί απαιτούνταν νέα μέτρα, καθώς η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν πέτυχε τον στόχο για 1,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2014.
Αντίθετα, η συμφωνία του Ιουλίου του 2015 ορίζει ως στόχους -0,25% για το 2015, 0,5% για το 2016, 1,75% για το 2017 και 3,5% για το 2018. Αυτό σημαίνει ότι 20 δισ. ευρώ θα παραμείνουν στην πραγματική οικονομία, στην κοινωνία, μέσα σ’ αυτή την τετραετία, αντί να τροφοδοτήσουν τα παράλογα μέτρα που θα απαιτούνταν για να εκπληρωθούν οι στόχοι της προηγούμενης συμφωνίας της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Με αυτόν τον τρόπο:
2) Απετράπη η συρρίκνωση όλων των συντάξεων, που θα επέφερε η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, καθώς και η συνολική κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος.
3) Χορηγήθηκε, τα Χριστούγεννα του 2016, η 13η σύνταξη, συνολικού ύψους 630 εκ. ευρώ, για 1.577.4421 συνταξιούχους με αποδοχές κάτω από 850 ευρώ.
4) Απετράπησαν οι προγραμματισμένες περικοπές στην υγεία και την παιδεία, που περιγράφονταν στον προϋπολογισμό του 2014.
5) Απετράπη η οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ, την οποία Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει να αρχίσει να υλοποιείται από το δεύτερο εξάμηνο του 2015.
6) Απετράπη η άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, η οποία από 1/1/2015 θα επέφερε κοινωνικό χάος.
7) Απετράπη ο διπλασιασμός του φόρου στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο νερό, που αποτελούσε δέσμευση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.
8) Αποτρέψαμε το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ώστε να χρηματοδοτείται το χρέος. Καταφέραμε και βρήκαμε λύση που συνδυάζει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και την εξασφάλιση πόρων για τα κρατικά ταμεία, πέραν του χρέους.
Παράλληλα:
9) Νομοθετήθηκε η ρύθμιση των 100 δόσεων για τα χρέη προς το δημόσιο.
10) Καταργήθηκε επί της ουσίας, το διαρκές αυτόφωρο και η προσωποκράτηση για εκατομμύρια οφειλέτες του δημοσίου. Το όριο για την ποινική δίωξη, που ήταν μόλις στα 5.000 ευρώ, προσδιορίστηκε πρώτα στις 50.000 και, πλέον, με νέα απόφαση βρίσκεται στις 100.000 ευρώ, προστατεύοντας έτσι τη συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών από τον κίνδυνο της φυλάκισης.
11) Υλοποιήθηκε σε πρώτη φάση και σήμερα πλέον διευρύνεται το πρόγραμμα, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
12) Καταργήθηκε το απαράδεκτο «εισιτήριο» των 5 ευρώ στα νοσοκομεία.
13) Εξασφαλίσθηκε η πρόσβαση στις παροχές υγείας για 2,5 εκατ. ανασφάλιστους πολίτες.
14) Σε αντίθεση με την καταστροφική πενταετία 2010-2014 και τις 8.000 αποχωρήσεις, από τον Οκτώβριο του 2015 έχουν αναλάβει υπηρεσία 3.551 εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας. Ταυτόχρονα, έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες για την στελέχωση με επιπλέον 3.380 εργαζόμενους (γιατρούς, νοσηλευτές, λοιπό επικουρικό προσωπικό κ.ά.) τους επόμενους μήνες. Πέραν αυτών, υπάρχουν ακόμα εξασφαλισμένες πιστώσεις για τη στελέχωση με επιπλέον 8.200 εργαζόμενους στην Υγεία.
15) Εξασφαλίστηκαν, επίσης, 140 εκατομμύρια από το ΕΣΠΑ για τη στελέχωση 270 δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε 65 πόλεις της χώρας.
16) Μέσα από τη διαπραγμάτευση και τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση κατάφερε να άρει τους περιορισμούς στις δαπάνες για την υγεία που είχε συμφωνήσει στο Μεσοπρόθεσμο η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, εξασφαλίστηκε η αύξηση του ορίου των δαπανών, αθροιστικά, για το διάστημα 2015-2018, κατά 1 δισ. ευρώ, ενώ εξασφαλίστηκαν και 150 εκατομμύρια για τη στήριξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
17) Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, άνοιξαν στην ώρα τους με το απαραίτητο προσωπικό και τα αντίστοιχα συγγράμματα.
18) Αυξήθηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης, ο προϋπολογισμός για την παιδεία στο 2,85% του ΑΕΠ. Ανατρέπεται έτσι η απαράδεκτη δέσμευση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, που, με βάση την προηγούμενη συμφωνία, θα μείωναν σχεδόν κατά 1 δισ. ευρώ τον προϋπολογισμό της εκπαίδευσης, ρίχνοντάς τον στο 1,9% του ΑΕΠ, το 2018.
19) Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έγιναν φέτος 23.000 προσλήψεις αναπληρωτών (23% παραπάνω από πέρσι), ενώ στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής έγιναν περισσότερες προσλήψεις αναπληρωτών από ποτέ (50% περισσότερες σε σχέση με πέρσι).
20) Μετά από 6 χρόνια γίνονται διορισμοί σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ (500 μέλη ΔΕΠ για το 2016 και άλλα τόσα μέσα στο 2017).
Και όλα αυτά συνδυάζονται με:
21) Αύξηση 1,8% στο πραγματικό ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο του 2016.
22) Αύξηση 12,6% στον όγκο των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου (ιδιωτικές επενδύσεις).
23) Αύξηση 10,2% στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, παράγοντας πλεόνασμα στις τρέχουσες συναλλαγές για πρώτη φορά από το 1948.
24) Αύξηση 5,1% στην ιδιωτική κατανάλωση σε ετήσια βάση, σε πραγματικούς όρους οικονομίας, το ίδιο διάστημα.
25) Αύξηση 228% στις ξένες άμεσες επενδύσεις την περίοδο Ιανουαρίου - Οκτωβρίου: από 703 εκατ. το 2015 σε 2,303 δισ. το 2016.
26) Αύξηση της απασχόλησης κατά 232.000 άτομα από το 1ο τρίμηνο του 2015 έως το 3ο τρίμηνο του 2016, ενώ το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε αντίστοιχα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες από 26,6% σε 22,6%.
27) Άνοδος 2,3% σε ετήσια βάση του γενικού δείκτη βιομηχανικής παραγωγής στο 11μηνο 2016 έναντι 0,5% την αντίστοιχη περίοδο του 2015.
28) Άνοδος στις 94,6 μονάδες του δείκτη οικονομικού κλίματος του ΙΟΒΕ τον Δεκέμβριο, από 92,4 μονάδες τον Νοέμβριο
Ταυτόχρονα
29) Η απλή αναλογική είναι νόμος του κράτους,
30) Στο προσφυγικό περάσαμε σε μια νέα πολιτική, που βάζει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη σε πρώτο πλάνο.
31) Οι λίστες της φοροδιαφυγής αξιοποιούνται, πλέον, στο έπακρο. Ενώ οι βεβαιώσεις από τις λίστες, από το 2013 μέχρι το 2014, ήταν μόλις 26,6 εκατ. ευρώ, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο έχουν αγγίξει τα 900 εκατ. ευρώ.
32) Τα σκάνδαλα, όπως της NOVARTIS, βγαίνουν στο φως
33) Ψηφίστηκε ο νόμος για την ιθαγένεια. δίνοντας τέλος στην ομηρία των παιδιών της δεύτερης γενιάς μεταναστών.
33) Ψηφίστηκε το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης για ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια.
34) Βελτιώθηκαν σημαντικά οι συνθήκες ζωής στις φυλακές
Συγνώμη αν ξεχνάω κάτι.....
Όλα αυτά, βέβαια, δεν είναι για να πανηγυρίζουμε. Υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα να γίνουν και είναι γεγονός ότι για τους "από κάτω" τα πράγματα είναι ακόμα δύσκολα. Όμως, όταν κάνουμε κριτική, να λέμε τα σύκα σύκα, και τη σκάφη σκάφη...
σημ Τηλεβόα: Αν ξέρει κάποιος να ψάξει στο fb, ανάμεσα στις λάσπες και τα σκουπίδια, βρίσκει και διαμάντια. Το παραπάνω κείμενο είναι από τον χρήστη Antonis Papazachariou...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.