Ισχύουν και γι αυτούς οι θεμελιώδεις έννοιες της ελληνικής και ενωσιακής εργατικής νομοθεσίας και οι διατάξεις για την προστασία του εργαζομένου
«Ο εργαζόμενος δικαιούται κατά τον πρώτο χρόνο εργασίας του σε συγκεκριμένο εργοδότη να λάβει από την έναρξη της απασχόλησής του ποσοστό της ετήσιας κανονικής άδειας με αποδοχές, που προβλέπεται κατά τις κείμενες διατάξεις ότι δικαιούται μετά από συνεχή απασχόληση τουλάχιστον δώδεκα (12) μηνών σύμφωνα με το άρθρο 2 του α.ν. 539/1945, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 1346/1983 και όπως εκάστοτε ισχύει, κατ` αναλογία με το χρόνο εργασίας, που έχει συμπληρώσει στον ίδιο εργοδότη.» αναφέρει σε επιστολή της προς τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ κ. Πατούλη η Γενική Γραμματέας Διαχείρισης Κοινοτικών και άλλων πόρων κ. Δήμητρα Χαλικιά.
Σε επίρρωση των ανωτέρω, και ακόμη πιο αναλυτικά, στο ίδιο θέμα αναφέρεται στην επιστολή, ο μεταγενέστερος νόμος 3302/2004 (ΦΕΚ Α΄ 267/28-12-2004) περί «ρύθμισης ετήσιας άδειας εργαζομένων και άλλες διατάξεις», στο άρθρο 1, παράγραφος 1.α.:
«1.α. Κάθε μισθωτός από την έναρξη της εργασίας του σε υπόχρεη επιχείρηση και μέχρι τη συμπλήρωση δώδεκα (12) μηνών συνεχούς απασχόλησης, δικαιούται να λάβει ποσοστό της ετήσιας κανονικής άδειας με αποδοχές κατ αναλογία με το χρόνο εργασίας που έχει συμπληρώσει στην ίδια υπόχρεη επιχείρηση. Το ποσοστό αυτό υπολογίζεται με βάση ετήσια άδεια εικοσιτεσσάρων εργάσιμων ημερών ή αν στην επιχείρηση εφαρμόζεται σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, είκοσι (20) εργάσιμων ημερών, χωρίς να υπολογίζεται σε αυτές η ημέρα της εβδομάδας κατά την οποία δεν απασχολούνται οι μισθωτοί λόγω του εφαρμοζόμενου συστήματος εργασίας.»
Μετά από τα παραπάνω, δεν αφήνεται κανένα περιθώριο αμφισβήτησης του ότι και οι εργαζόμενοι στα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας, δικαιούνται ποσοστό από την άδειά τους, ήδη με τη συμπλήρωση του πρώτου (1ου) μήνα εργασίας τους στον ίδιο εργοδότη, ούτε στον τρόπο υπολογισμού της.
Τέλος, πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι τo πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας έχει συγκεκριμένο προϋπολογισμό και χρονικό όριο υλοποίησης. Το γεγονός αυτό όμως δεν σημαίνει ότι για τους εργαζόμενους στην κοινωφελή αναστέλλονται τυχόν οι θεμελιώδεις έννοιες της ελληνικής και ενωσιακής εργατικής νομοθεσίας και οι διατάξεις για την προστασία του εργαζομένου.
πηγή
Σε επίρρωση των ανωτέρω, και ακόμη πιο αναλυτικά, στο ίδιο θέμα αναφέρεται στην επιστολή, ο μεταγενέστερος νόμος 3302/2004 (ΦΕΚ Α΄ 267/28-12-2004) περί «ρύθμισης ετήσιας άδειας εργαζομένων και άλλες διατάξεις», στο άρθρο 1, παράγραφος 1.α.:
«1.α. Κάθε μισθωτός από την έναρξη της εργασίας του σε υπόχρεη επιχείρηση και μέχρι τη συμπλήρωση δώδεκα (12) μηνών συνεχούς απασχόλησης, δικαιούται να λάβει ποσοστό της ετήσιας κανονικής άδειας με αποδοχές κατ αναλογία με το χρόνο εργασίας που έχει συμπληρώσει στην ίδια υπόχρεη επιχείρηση. Το ποσοστό αυτό υπολογίζεται με βάση ετήσια άδεια εικοσιτεσσάρων εργάσιμων ημερών ή αν στην επιχείρηση εφαρμόζεται σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, είκοσι (20) εργάσιμων ημερών, χωρίς να υπολογίζεται σε αυτές η ημέρα της εβδομάδας κατά την οποία δεν απασχολούνται οι μισθωτοί λόγω του εφαρμοζόμενου συστήματος εργασίας.»
Μετά από τα παραπάνω, δεν αφήνεται κανένα περιθώριο αμφισβήτησης του ότι και οι εργαζόμενοι στα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας, δικαιούνται ποσοστό από την άδειά τους, ήδη με τη συμπλήρωση του πρώτου (1ου) μήνα εργασίας τους στον ίδιο εργοδότη, ούτε στον τρόπο υπολογισμού της.
Τέλος, πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι τo πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας έχει συγκεκριμένο προϋπολογισμό και χρονικό όριο υλοποίησης. Το γεγονός αυτό όμως δεν σημαίνει ότι για τους εργαζόμενους στην κοινωφελή αναστέλλονται τυχόν οι θεμελιώδεις έννοιες της ελληνικής και ενωσιακής εργατικής νομοθεσίας και οι διατάξεις για την προστασία του εργαζομένου.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.